Dag 88. Sauveterre-de-Béarn - Ostabat-Asme. 27,6 km

Om 05.30 ging de wekker en het was ontzettend warm in de kamer. Ik werd niet erg lekker wakker, want ik was ontzettend aan het zweten. Ik heb mijn spullen gepakt en stond om 6 uur buiten, waar het ook al erg warm was. Er word voor vandaag 39 graden voorspeld. Het was nog aan het schemeren en de plaats Sauveterre-de-Béarn zag er prachtig uit zo in de ochtend. 

Ik moest langs een redelijk drukke weg lopen en ik had het idee dat ik niet goed zichtbaar was. Gelukkig was er een paadje in de berm aan de andere kant van de vangrail. De hele route was prachtig en af en toe redelijk zwaar vanwege het vele omhoog en omlaag lopen. Toch kan ik ook hier enorm van genieten, omdat het me het gevoel geeft dat ik leef en ik ben elke keer weer blij wanneer ik "de top" heb gehaald. In de loop van de ochtend zag ik donkere wolken naderen. Het begon in de verte al wat te "rommelen". Op een gegeven moment had ik het idee dat het onweer erg dichtbij kwam en heb ik voor de zekerheid maar gewacht tot de donkere buien voorbij waren. Een vrouw zag me zitten en zei dat ik op één van haar stoelen bij een (lage) boom mocht gaan zitten. Ze bood me koffie aan, maar deze heb ik vriendelijk afgeslagen 😉.

Toen de donkere buien verdwenen waren, heeft het nog een paar keer een klein beetje geregend, maar niet veel. Ik besloot door te lopen en kwam aan in het plaatsje Saint-Palais. In deze plaats komen meerdere routes samen, die allemaal op elkaar aansluiten en via Saint-Jean-Pied-de-Port naar Spanje gaan. Ik kwam vandaag in 1 dag meer pelgrims tegen dan ik tijdens mijn hele reis vanaf Nederland had gezien. Erg bijzonder, leuk en ook wel een beetje spannend tegelijk. Het voelt alsof ik nu al bijna bij het einde ben, terwijl Santiago de Compostella nog meer dan 800 kilometer lopen is.

Een vriendin van me gaf als tip om uitleg te geven waarom het in Saint-Jean-Pied-de-Port zo druk word. Saint-Jean-Pied-de-Port is een startpunt voor meer dan de helft van de pelgrims die uiteindelijk aankomen in Santiago de Compostella. Exacte aantallen weet ik niet. Daarom ben ik een klein beetje bang dat ik heel erg moet gaan wennen, juist omdat ik zolang in relatief veel rust heb kunnen lopen.

In Saint-Palais heb ik even wat gegeten en gedronken. Omdat ik zin had om verder te lopen, had ik besloten om naar het plaatsje Ostabat te lopen, wat zo'n 9 kilometer verderop lag. Onderweg hiernaartoe heb ik met verschillende pelgrims gepraat. Op een gegeven moment liep er een steile weg naar boven toe. Deze weg vond ik erg mooi en dit zag ik alvast als een voorproefje op de Pyreneeën. De weg was ongeveer 2 kilometer lang en het was heet, dus het was toch ook wel een klein beetje afzien. Bovenop de berg stond een kapelletje, met meerdere bankjes in de schaduw van bomen. Ook was er een kraantje waar ijskoud water uitkwam. Hier zaten meerdere pelgrims te rusten en dat besloot ik ook te doen. Het uitzicht vanaf hier was ontzettend mooi. Ook denk ik dat ik adelaars heb gezien, maar zeker weten doe ik het niet.

Na een tijdje besloot ik verder te lopen en rond 14.00 kwam ik aan bij mijn overnachtingsplaats. Hier aangekomen waren er al meerdere pelgrims aanwezig. Ik heb even met de Amerikaan Gared gepraat en met de Française Mathilde. Daarna heb ik even gedoucht en op bed gelegen. Ik deel de kamer met 3 andere pelgrims en er is aan de andere kant van het halletje nog een kamer met 2 bedden. 

Rond 18.00 zou onze gastheer langskomen zodat we konden betalen en een stempel konden krijgen. Ik besloot nog even boodschappen te doen voor morgenochtend alvast en om 18.00 was ik terug. Ik heb met onze gastheer en 5 andere pelgrims wat gedronken en nadat we allemaal betaald hadden en een stempel hadden gekregen, heb ik even wat gegeten. Dit keer heb ik kant en klare noodles gegeten, omdat ik niet zoveel zin in eten had. Terwijl ik buiten zat te eten, kwam er een hele kudde met schapen voorbij lopen. Een grappig gezicht. 

Ik ga straks weer redelijk vroeg op bed, want het is ontzettend warm. Ook wil ik morgenochtend niet te laat vertrekken. Ik heb een plaatsje gereserveerd in Saint-Jean-Pied-de-Port en morgen zal mijn laatste complete dag in Frankrijk zijn, voordat ik aan een nieuw hoofdstuk ga beginnen. Spannend en leuk tegelijk. Tot later!

Groet Jildert