Dag 87. Orthez - Sauveterre-de-Béarn. 23,3 km

Om 05.15 ging de wekker. Ik heb even rustig ontbeten en nadat ik mijn spullen had gepakt stond ik om 6 uur buiten. Het was nog vrij donker, maar gelukkig liep de route langs wegen met verlichting en kon ik over de stoep lopen. Ook was het nog niet druk met verkeer. Ik vind het bijzonder en mooi om te lopen terwijl de zon aan het opkomen is. De wolken zijn dan prachtig en de uitzichten zijn iets anders en hebben iets magisch en moois.

Over mooie uitzichten gesproken: de Pyreneeën worden steeds beter zichtbaar, wat natuurlijk logisch is, omdat ik steeds dichterbij kom. Maar toch vind ik het elke keer weer een mooi gezicht als ze vanachter een boom of een gebouw o.i.d. opduiken. Ook vandaag heb ik weer veel meters omhoog en omlaag gelopen. Het lopen ging me erg goed af en vandaag ben ik de grens van 2000 kilometer gepasseerd. Toch wel weer een mijlpaal waar ik trots op mag zijn 😀.

Rond 11 uur zag ik Sauveterre-de-Béarn in de verte liggen. Ik kon opzich nog wel verder lopen, want mijn benen en voeten voelden goed, maar ik had erg last van mijn buik en het was al erg warm. Lode had me eerder al gezegd dat je hier lekker kunt zwemmen en dat de plaats Sauveterre-de-Béarn erg mooi is. Mede hierdoor besloot ik om hier een overnachtingsplek te zoeken. Toen ik naar een overnachtingsplek had gebeld nam er een dame op die goed Engels sprak. Ze gaf aan dat ik meteen wel langs kon komen om mijn tas achter te laten. Sauveterre is een erg mooie plaats en ligt aan een rivier. Er waren al veel mensen aan het zwemmen in de rivier. Nadat ik een grote stenen trap opliep, kwam ik aan bij een prachtige kerk. Hier heb ik even een kijkje genomen en even binnen gezeten. Daarna besloot ik om mijn overnachtingsadres op te zoeken.

Bij mijn gastadres aangekomen werd er opengedaan door gastheer Steve. Ik had gebeld met zijn vrouw Anne-Marie, die me ook welkom heette en me een rondleiding gaf. Het is een mooi oud en groot huis en ik slaap op de 1e verdieping in een kamer waar 2 stapelbedden staan. Gastheer Steve is Engels en gastvrouw Anne-Marie is Française. Ze spreekt goed Engels omdat ze o.a. 25 jaar in Engeland heeft gewoond met haar man Steve. Ze hebben ook een aantal jaren in Mexico, Maleisië en Albanië gewoond en gaven daar les op scholen. Nadat ik een rondleiding had gekregen, heb ik mijn tas op de kamer achtergelaten. Ik had besloten om te gaan zwemmen, dus heb ik wat spullen meegenomen die ik nodig dacht te hebben. Daarna heb ik even boodschappen gedaan bij een supermarkt verderop en ben ik richting de rivier gegaan.

Eenmaal bij de rivier aangekomen was het erg druk en ben ik door het water heen naar een eilandje gelopen. Ik zag nergens een brug, maar deze bleek er achteraf wel te zijn. Het was handiger om die te nemen, want door de stenen was het erg glad en het scheelde niet veel of ik was een paar keer uitgegleden. Toch heb ik me staande weten te houden en heb ik de overkant bereikt zonder uit te glijden 😉. Uiteindelijk vond ik een heerlijke plek in de schaduw op een steen bij de rivier, waar ik wat gegeten heb. Later ben ik ergens bij het water gaan liggen op mijn handdoek en hier heb ik heerlijk genoten. Het was ontzettend warm en er was vlakbij een camping. Er liepen een heleboel Nederlanders rond en deze middag voelde weer even aan als vakantie. Lekker ontspannen en even niet meer lopen, héérlijk.

Rond 17.30 heb ik een paar broodjes bij de bakker gekocht en opgegeten. Ik heb even gedoucht en ben na het douchen al vroeg op bed gegaan, want ik was bekaf en het was maar liefst 38 graden. Voor morgen weet ik wederom niet waar ik naartoe ga, maar er word 39 graden voorspeld. Om 5.45 gaat de wekker weer. Tot later!

Groet Jildert