Dag 89. Ostabat-Asme - Saint-Jean-Pied-de-Port. 23,9 km

Iets voor 6 uur werd ik vanochtend wakker, doordat meerdere mensen van bed gingen. Het was vannacht ontzettend warm en net als gisteren heb ik ook vannacht weer veel gezweet. Nadat ik mijn spullen had gepakt, ging ik om 06.45 op weg. Ik voelde me een stuk beter als gisteravond en ik hoop dat dit zo zal blijven voor de rest van mijn reis. We gaan het zien 😉.

De route liep in het begin van de ochtend over onverharde paadjes door bossen. Ook vandaag was het weer veel klimmen en dalen, wat prachtige uitzichten opleverde. Vooral met de opkomende zon waren de bergen een prachtig gezicht. Later werden de bospaadjes ingeruild voor verharde wegen, die langs schitterende (oude) kleine dorpjes liepen. De Pyreneeën worden steeds duidelijker zichtbaar en ik vond ze er erg indrukwekkend uitzien. Vooral ook omdat ik met de gedachte rondliep dat ik hier morgenochtend "overheen" ga. Een leuke, mooie en spannende uitdaging om de Pyreneeën te beklimmen en dit is iets waar ik erg veel zin in heb.

In de loop van de ochtend kwam ik aan in een dorpje en hier zaten op een bankje een paar pelgrims die ik herkende. Het waren de Fransman Hubert, die vannacht in dezelfde kamer sliep als mij en 2 Franse dames genaamd Mathilde en Veronique. De dames sliepen afgelopen nacht in een andere kamer op hetzelfde overnachtingsadres. Ik heb even bij ze gezeten en gezellig met ze gepraat. Ik stond tegelijk met Mathilde op en we hebben tot aan Saint-Jean-Pied-de-Port samengelopen. Ze spreekt redelijk goed Engels en weet veel te vertellen over vanalles en nog wat. Ze loopt tot aan het plaatsje Roncesvalles, wat in Spanje ligt en het eerste plaatsje na de Pyreneeën is. Dit is nog zo'n 2 dagen lopen. Ze heeft best persoonlijke dingen met me gedeeld, wat ik erg bijzonder, maar ook mooi vind, omdat we elkaar eigenlijk niet kennen.

Rond 12.30 kwamen we aan in Saint-Jean-Pied-de-Port en het was er enorm druk. Er waren ontzettend veel pelgrims, maar ook een heleboel toeristen. Nadat we een kijkje hebben genomen in de kerk, hebben we wat gegeten bij een restaurantje. Na het eten hebben we afscheid genomen, want we slapen op verschillende plekken. Een leuke, spontane en aardige vrouw. Ik ben op zoek gegaan naar een postkantoor en heb een pakketje met (overbodige) spullen terug naar huis gestuurd. Elke gram die ik morgen niet de Pyreneeën op hoef te dragen is mooi meegenomen 😉.

Nadat ik het pakket had verstuurd, ben ik naar mijn overnachtingsadres gelopen. De receptie ging om 16.00 open, wat inhield dat ik nog zo'n 45 minuten moest wachten. Het was er lekker koel, dus besloot ik maar even te wachten en uit te rusten. Er waren al meer mensen aan het wachten en toen om 16.00 gastheer Eric arriveerde, waren er al veel mensen. Ik werd als 2e geholpen en nadat ik betaald had en een stempel had gekregen, mocht ik naar de 2e verdieping lopen om een bed uit te zoeken. Ik slaap wederom in een slaapzaal, dit keer met 5 stapelbedden. Ik zocht een plek bij het raam uit, omdat ik ervan uitging dat het hier het koelst zou zijn. Een prima plek weer en de douches en wc's zijn schoon.

Nadat ik mijn tas had uitgepakt, heb ik even gedoucht en daarna op bed gelegen. Ik heb even met de Italiaan David gepraat, die vanuit Italië met de fiets naar Santiago de Compostella fietst. Hij slaapt vannacht in het bed boven mij. Rianne kwam op een gegeven moment ook binnenlopen en nadat we even gepraat hadden, besloten we boodschappen te doen en samen eten te koken. We hebben rijst met perziken en maïs gehad, wat vooral bij dit warme weer erg lekker was. Rianne had nog heerlijke taartjes meegenomen als dessert. Een topmaal en ik vond het erg gezellig. Ook omdat er af en toe andere pelgrims even bij ons kwamen zitten en met ons kwamen praten.

Nadat we hadden afgewassen hebben we beiden aan onze blog gewerkt. Ik heb na een hele poos geen wifi te hebben gehad, nu weer een heleboel foto's kunnen uploaden. Ik denk dat het zeker de moeite waard is om even te kijken 😉. Ik besloot niet te laat op bed te gaan en nadat ik Rianne en David een goede nacht had gewenst, ben ik naar boven gegaan. Net op het moment dat ik mijn tanden wilde poetsen, kwam er een meisje aangelopen. Ze bleek Elizabeth te heten en komt uit Kroatië. Ik ben de eerste pelgrim met wie ze praat, wat een hele eer is 😉. We hebben even gepraat over de Camino en ik kon haar nog een paar tips geven, waar ze hopelijk wat aan heeft. Ze heeft nu al blaren op haar voeten van haar sandalen en dat terwijl ze nog moet beginnen met lopen. Ik hoop voor haar dat het allemaal goed gaat. Nadat we elkaar een goede nacht hebben gewenst, heb ik mijn tanden gepoetst en ben ik op bed gegaan. Ik wil morgen op tijd vertrekken en heb de wekker op 05.45 gezet. Morgen dus de "grote" oversteek naar Spanje dwars door de Pyreneeën. Ik ben benieuwd. Een goed weekend allemaal!

Groeten Jildert