Dag 74. Saint-Astier - Mussidan. 26,6 km

Vanochtend werd ik om 7 uur wakker en om 07.30 ben ik van bed gegaan. Ik heb redelijk goed geslapen. Nadat ik mijn spullen had gepakt, ben ik naar beneden gegaan. Hier zaten Mark en Sylvie al aan het ontbijt. Ik had eigenlijk wel zin om te lopen en besloot om onderweg te ontbijten. Ik had nog voldoende eten bij me. Nadat ik gedag had gezegd tegen Sylvie en Mark, ben ik rond een uur of 8 begonnen met wandelen. Het was een hele leuke en bijzondere ervaring om in dit kasteel te slapen.

Ik vond het heerlijk om weer alleen te lopen. Lekker rustig en heerlijk de ruimte om weer na te denken over dingen. Dat kan ook zeker wel als je samen loopt, maar het is op één of andere manier toch anders. Het is lastig om dit uit te leggen. In de ochtend kreeg ik een appje van Lode, dat hij een rustdag neemt en dus nog een nacht op de camping zal slapen. Ik had gisteravond even gekeken waar ik vandaag wil gaan slapen en ik heb besloten om in een gemeentelijke refuge in het plaatsje Mussidan te gaan overnachten. Dit plaatsje ligt op zo'n 27 kilometer lopen van het kasteeI. Ik heb 's ochtends meerdere keren het gemeentehuis geprobeerd te bellen, maar er werd niet opgenomen. Ik besloot om het later maar weer eens te proberen.

De route was vandaag erg rustig, waarbij ik weinig mensen ben tegengekomen. Ik ben vooral door bossen gelopen en over onverharde wegen. Ik heb weer erg mooie uitzichten gezien en het was weer erg warm vandaag. Al met al weer een topdag in een prachtige omgeving waarvan ik weer volop genoten heb. Het is elke dag weer een beetje een verrassing wat je gaat zien, waar je langsloopt en wie je tegenkomt. Dat maakt het ook allemaal extra leuk vind ik.

Zo kwam ik in de middag de Duitser Alexander uit Keulen tegen. Hij was op de fiets en vertelde dat hij lopend uit Keulen is vertrokken. Doordat hij last kreeg van zijn knieën en achillespees, heeft hij besloten om fietsend verder te gaan. Alexander vertelde dat hij richting Santiago de Compostella is vertrokken op de dag dat hij met pensioen ging. Hij zal vanavond ook in Mussidan in de gemeentelijke refuge overnachten en besloot het gemeentehuis te bellen. Dit had ik inmiddels al gedaan en ik word rond 16.00 bij de refuge verwacht.

Vandaag zijn er trouwens weer meerdere keren blaffende honden op me afgekomen. De meesten zaten gelukkig achter een hek, maar niet allemaal. De paar honden die niet achter een hek zaten waren gelukkig allemaal klein. Als het tot een "gevecht" zou moeten komen, dan zou zelfs ik een goede kans maken om dit "gevecht" te winnen 😉.

Rond 15.00 kwam ik aan in het plaatsje Mussidan. Omdat ik om 16.00 verwacht werd, heb ik eerst boodschappen gedaan en ben daarna doorgelopen naar de refuge. Deze was gevestigd in een appartemtencomplex. Alexander was er al en samen met hem heb ik gewacht, tot er iemand van de gemeente arriveerde om de deur open te doen. Alexander spreekt goed Engels en kan mooi vertellen. Zo vertelde hij dat hij al meerdere wandeltochten, maar ook fietstochten heeft gemaakt.

Op een gegeven moment arriveerde een vrouw van de gemeente en werden we binnengelaten in de refuge. We werden erg vriendelijk geholpen. Het is weer een groot appartement vind ik, met een gezamenlijke ruimte, een aparte wc, een aparte badkamer, een keukentje en 3 slaapzalen met plaats voor in totaal 10 personen. Het was er ook schoon, wat natuurlijk perfect is.

Nadat ik gedoucht had en mijn was had gedaan, kwam Mark ook binnen. Ik deel vanavond wederom de kamer met Mark. Ik heb tot een uur of 19.00 op bed uitgerust. Sylvie was inmiddels ook gearriveerd. Ik ben alleen even wat gaan eten bij de pizzeria iets verderop. Toen ik terug in de refuge kwam, ben ik rond een uur of 20.00 al op bed gegaan, want ik was weer ontzettend moe. Voor morgen heb ik gereserveerd in het plaatsje Port-Sainte-Foy-et-Ponchapt wat zo'n 35 kilometer lopen is. De wekker gaat morgen weer om 6 uur. Tot later!

Groeten Jildert