Dag 73. Périgueux - Saint-Astier. 26,2 km

Vannacht heb ik heerlijk geslapen en ben ik geen één keer wakker geweest. Ik werd compleet uitgerust en vol energie wakker. Rond 7 uur zaten Lode en ik aan het ontbijt, die Jean-Luc voor ons klaar had gezet. Jean-Luc kwam er niet bijzitten, dus hebben Lode en ik samen ontbeten. Toen we ons spullen hadden gepakt, hebben we afscheid genomen van gastheer Jean-Luc. Ik vond Jean-Luc een erg vriendelijke en bijzondere man en het was leuk om hem te ontmoeten.

Nadat we een tijdje langs redelijk drukke wegen over stoepen en paadjes hadden gelopen, kwamen we op een wat rustigere weg. Lode was vandaag erg moe, dus die had besloten dat hij liever op de camping in zijn tent slaapt. Ik heb gebeld met de eigenaar/beheerder van het kasteel en ik kan in het kasteel blijven slapen. Het lijkt me een ontzettend leuke ervaring om in een kasteel te slapen. Er is helaas geen mogelijkheid om daar eten te kopen, maar ik kan er wel zelf wat koken.

Nadat Lode en ik onderweg wat eten in een supermarkt hadden gekocht, hebben we in de ochtend in een klein dorpje bij een lavoir wat gegeten. Een lavoir is een plek waar mensen vroeger hun was deden. Het was alweer ontzettend mooi weer en ik begon weer vroeg te zweten. De route liep 's middag door veel bossen, waar we weer veel meters omhoog en omlaag zijn gelopen. Dat maakt het lopen toch wel wat zwaar. Ondanks dat de route vandaag best wel weer zwaar was, ging het lopen me erg goed af en voelde ik me erg goed. De afgelopen dagen was ik toch wel wat vermoeid, maar daar had ik vandaag geen last van.

Ik had op internet gezien dat er in de buurt picknicktafels bij het water waren, waar Lode en ik 's middags wat wilden gaan eten. Helaas waren deze al bezet en zijn we in het gras bij het water gaan zitten en hier hebben we gerust en gegeten. Het water was erg helder en er stond een sterke stroming. Nadat we gegeten hadden, hebben we een heel stuk naast deze rivier gelopen en zagen we veel vissen zwemmen. Onderweg zijn we Mark en Sylvie meerdere keren tegengekomen. Ze hebben beide op een andere plaats geslapen. Toch wel grappig dat je elkaar, ondanks het verschil in tempo, toch meerdere keren op een dag tegenkomt. Dit heeft onder andere te maken met de pauzes die iedereen onderweg neemt.

Op een gegeven moment waren we bij de camping waar Lode ging overnachten. Ik heb hier een ijsje gekocht en nadat ik afscheid van Lode had genomen, ben ik doorgelopen. In de plaatst Saint-Astier, een klein stukje voor het kasteel waar ik zou overnachten, heb ik bij het toeristencentrum navraag gedaan of er iets bekend was over de bosbranden. Ik was benieuwd of de bosbranden invloed hebben op de route die ik loop. De man die me heeft geholpen was erg vriendelijk en heeft het op internet voor me opgezocht. Voor zover bekend, kan ik gewoon de route blijven volgen. Toch is het handig om het nieuws in de gaten te houden, want ik wil me straks niet middenin een bosbrand bevinden. Toen ik het toeristencentrum uitliep, heb ik een kijkje in de kerk genomen, waar op het orgel werd gespeeld. Het is een hele grote kerk die, volgens de medewerker van het toeristencentrum, vroeger een militair punt was, omdat je de vijanden vanaf hier van ver aan zag komen.

Nadat ik de kerk had bekeken, ben ik naar een grote supermarkt geweest om boodschappen te doen voor zowel vanavond en morgen. Ik had gezien dat er morgen op de route geen mogelijkheid is om eten te kopen. Nadat ik boodschappen heb gedaan, ben ik opzoek gegaan naar het kasteel waar ik vannacht ga slapen. Rond 16.00 kwam ik aan bij het prachtige kasteel. Hier heb ik bij de zware houten deur aan een bel getrokken en toen kwam de beheerder van het kasteel naar me toegelopen. Ik kreeg een hele snelle rondleiding en nadat ik betaald had en een stempel had gekregen, verdween de man ook weer snel.

Het is een prachtige ervaring om in dit kasteel te mogen slapen. Ik heb geen idee hoe oud dit kasteel is, maar het ziet er oud uit. Ik slaap op de 2e verdieping in een kamer waar 2 bedden staan. Er is een aparte wc en een aparte badkamer, vanwaar een prachtig uitzicht is. Beneden mag ik gebruik maken van de keuken en de eetzaal, die ontzettend groot is. De doorgangen zijn erg laag, dus ik moet opletten wanneer ik hier doorheen loop, dat ik mijn hoofd niet stoot. De trappen die naar boven gaan vind ik echt ontzettend mooi en hier en daar staan nog oude spullen die doen denken aan vroeger.

Nadat ik gedoucht had, heb ik heerlijk buiten in de zon gezeten. Sylvie kwam op een gegeven moment aanlopen en later kwam Mark. Ik heb buiten even met Sylvie gepraat. Ze is met pensioen en ze heeft vroeger als juriste gewerkt. Nu loopt ze elk jaar 2 tot 3 maanden verschillende routes. Later kwam Mark even bij me zitten en hij vertelde dat hij arts is geweest in het leger. Hij heeft daarna veel in Afrika gewerkt en heeft veel van de wereld gezien. Ik heb later in de schaduw salade, stokbrood en groenten gegeten die ik meegenomen had. Erg simpel, maar wel erg lekker.

Later kwam Sylvie vragen of ik ook wat van de door haar gemaakte pasta wilde proeven. Dat wilde ik wel en buiten zat Mark ook al aan tafel wat te eten. Nadat ik wat pasta had opgeschept, ging ik bij Mark en Sylvie zitten. We hebben gezellig gepraat over vanalles en nog wat. Erg leuk om met 2 wat oudere pelgrims verhalen uit te wisselen. Rond 20.30 hebben we afgewassen en rond 21.00 ben ik op bed gegaan, waar ik de kamer deel met Mark.

Voor morgen heb ik nog geen idee waar ik naartoe ga. Tot later!

Groeten Jildert