Dag 71. La Coquille - Sorges. 36,9 km

Rond een uur of 6 werd ik vanochtend wakker. Ik heb niet heel goed geslapen, want ondanks dat ik oordoppen inhad, ben ik toch een aantal keer wakker geworden van het gezin dat in dezelfde kamer sliep. Ik ben iets over 6 zo stil mogelijk van bed gegaan en heb om 6.30 ontbeten met gastvrouw Annet, Lode en de vrouwelijke pelgrim. Om 7 uur zijn Lode en ik vertrokken en zijn we begonnen aan de tocht naar Sorges, wat een best grote wandeling is van zo'n 37 kilometer. Gastvrouw Annet zei nog wat in het Frans tegen ons toen we wegliepen. Lode vertaalde het voor me en ze zei dat alle jonge pelgrims een beetje haar kinderen waren. Een leuke uitspraak van een aardige gastvrouw.

Vandaag liep de route de gehele dag weer door en langs een prachtige omgeving. Heel af en toe liep de route langs verharde wegen en op sommige plaatsen waren wat passerende auto's. Het overgrote deel van de route liep door bossen en langs weilanden en velden waar het lekker rustig was. Ik heb weer ontzettend genoten vandaag. Er waren onderweg veel bramenstruiken te vinden, waarvan Lode en ik veel hebben geplukt en opgegeten. Erg lekker en gezond 😉. Het was vandaag mooi weer, maar niet heel heet. Ondanks dat het de laatste dagen niet heel erg warm is, zweet ik alsnog erg veel door de inspanning.

In de ochtend liepen we langs een weg die afgesloten was. We besloten om langs de omheining te lopen, waar je lopend erg makkelijk omheen kon. We kwamen erachter dat de omheining er was geplaatst, omdat er verderop een half ingestort huis langs de kant van de weg stond. Het lijkt erop dat er een auto het huis is ingereden. Ik kon zien dat er nog schilderijen en foto's hingen. Erg apart om te beseffen dat de bewoners waarschijnlijk halsoverkop hun huis hebben moeten verlaten, vanwege het instortingsgevaar. Rond 11.00 kwamen we aan in de stad Thiviers, waar we een kijkje hebben genomen in de prachtige kerk. Daarna hebben we bij de Lidl wat eten en drinken gehaald. Binnen bij de ingang van de Lidl stond een bankje, waar we hebben gegeten.

Nadat we alweer een tijdje aan het lopen waren, wilde Lode rond 13.00 stoppen om te eten. Ik had nog niet echt zin in eten en wilde wel doorlopen, want het lopen ging me goed af. Een dik uur later, op zo'n 5 kilometer van ons overnachtingsplek besloot ik te rusten en even wat te eten op een bankje in een klein dorpje. Ik heb hier even op Lode gewacht en nadat we contact hebben gehad via WhatsApp, besloot ik door te lopen naar de refuge, omdat Lode nog een stuk achter me liep.

Om 16.30 kwam ik aan bij de refuge. Hier werd ik vriendelijk ontvangen door gastheer Jean-Pierre. Ik heb hem eerder al ontmoet in een refuge in Bouzais, waar hij ook mijn gastheer was. Ik vond het erg leuk om hem weer te zien. Er waren ook al 2 andere pelgrims aanwezig, een man en een vrouw. De man heet Mark en komt uit Brussel en spreekt Vlaams. Hij is met pensioen en loopt telkens in etappes van 2 weken naar Santiago de Compostella. Hij hoopt aan het eind van deze etappe de grens met Spanje te bereiken. Ik twijfel of dat gaat lukken, want hij loopt ongeveer 20 kilometer per dag en het is nog zo'n 300 kilometer lopen naar de Spaanse grens. De vrouw heet Sylvie en komt uit Valence, een plaatsje vlakbij Lyon en ze spreekt Frans en een klein beetje Engels. Ze is begonnen in Vézelay en heeft al meerdere Camino's gelopen. Ik vermoed dat ze ook met pensioen is, maar daar hebben we het niet over gehad.

Nadat ik wat gedronken en gedoucht had, heb ik mijn vieze kleren in de wasmachine gedaan. Daarna heb ik buiten even gezeten, waar ik lekker kon bijkomen van de lange wandeltocht van vandaag. Ook ben ik bezig geweest met het schrijven van mijn blog en heb ik de foto's van de afgelopen week geüpload, omdat hier (supersnelle) wifi aanwezig is. De refuge is trouwens een prachtig gebouw en bestaat uit 2 verdiepingen. Op de bovenste verdieping is de slaapzaal aanwezig met 4 stapelbedden. 

Rond 19.00 gingen we eten met z'n vijfen, want Lode was ook gearriveerd. Ik heb weer erg lekker gegeten, want Jean-Pierre kan ontzettend goed koken. Ook vandaag kregen we weer een driegangenmenu voorgeschoteld en het was erg gezellig. Toch merkte ik dat ik tijdens het eten erg moe was en dat moet wel komen door de grote afstand die ik vandaag heb afgelegd. Rond 22.00 ging iedereen naar bed en ben ik ook op bed gegaan. Morgen is mijn eindbestemming Périgueux. Ik kijk morgen weer even waar ik zal gaan slapen, maar in Périgueux zijn genoeg slaapgelegenheden, dus dat moet helemaal goedkomen. Au revoir!

Groetjes Jildert