Dag 65. La Souterraine - Marsac. 32,7 km

Vanochtend gingen de wekkers van Lode en mij om 6 uur tegelijk af. Nadat we onze spullen uit de boomhut hadden gehaald en ons klaar hadden gemaakt om te vertrekken, verlieten we de camping rond 6.45. We zijn eerst weer naar La Souterraine gelopen, waar we eten hebben gekocht bij de bakker. Daarna zijn we ons pad vervolgd richting Marsac, wat ons eindbestemming voor vandaag is.

Ook vandaag was het al vroeg warm en dit zou alleen maar meer worden, tot ongeveer 32 graden. Onderweg heb ik echt ontzettend genoten van de omgeving. In één woord samengevat: "Schitterend", met de hoofdletter S. Ik ben vandaag door ontzettend mooie bossen gelopen, langs prachtige paadjes tussen de velden door en heb schitterende vergezichten gezien. De route gaat nu weer door een wat bergachtig gebied, waardoor ik weer veel meters omhoog en omlaag aan het lopen ben. Ik heb hier vrij weinig moeite mee en vind het juist wel lekker die afwisseling.

Vandaag heb ik meerdere gedeeltes alleen gelopen. Toch heb ik het overgrote deel van de route weer samen met Lode afgelegd, wat ik ook vandaag weer erg gezellig vond. Af en toe alleen lopen, met mijn eigen gedachten, is soms ook wel weer even lekker. Ik ben vandaag redelijk veel andere pelgrims tegengekomen. Op een gegeven moment liep ik alleen en zag ik Lode in de verte lopen. Die zag mij ook en toen hij stopte om op mij te wachten, kwam Roland achter mij aanfietsen. Ik kan ontzettend met en om Roland lachen omdat hij gewoon erg grappig is. Nadat we even hebben gepraat fietste Roland weer verder.

In het plaatsje Bénévent l'Abbaye kwamen we nog een ouder stel tegen, waar we alleen hallo tegen hadden gezegd. Lode was ze eerder vandaag al tegengekomen en vertelde dat dit stel overkwam alsof ze niet wilden praten. Daarom hebben we ze verder ook met rust gelaten en zijn we doorgelopen. In het plaatsje aangekomen, kwam Roland ons weer inhalen op de fiets. Hij was blijkbaar verkeerd gefietst, wat ik ook typisch bij hem vind passen, hij is gewoon een beetje chaotisch.

Toen we iets verder in een supermarkt ons lunch aan het afrekenen waren, kwam er een stel binnen waarvan de vrouw pelgrim bleek te zijn. Haar man reed met de auto mee, omdat hij een kunstheup had en hierdoor (waarschijnlijk) niet zo goed kon lopen. Nadat ze ons een goede reis hebben gewenst en wij hun natuurlijk ook, zijn we in de buurt van de supermarkt in de schaduw gaan zitten. Hier hebben we even in alle rust lekker gegeten.

Uiteindelijk zijn Lode en ik doorgelopen naar Marsac, waar ik even naar de gastheer moest bellen als we ongeveer een uur verwijderd waren. Er werd niet opgenomen, maar we zijn toch maar doorgelopen. We hadden op de weg een prachtig uitzicht, waarbij de bomen in de verte lastig te zien waren. Of dit nu kwam door de mist, dauw of wat dan ook, het had iets magisch en mysterieus vond ik. In het plaatsje Marsac aangekomen ben ik even naar de Pharmacie geweest om oordoppen en hooikoortstabletten te kopen. Ik had vandaag wat last van hooikoorts, wat een klein beetje vervelend was, maar ik heb nog steeds niks te klagen 😉.

Lode besloot dat hij op de camping ging slapen, omdat er een meertje in de buurt was waar hij wilde zwemmen. We hebben afscheid genomen en zien elkaar ongetwijfeld weer. Ik ben doorgelopen naar mijn gastadres, waarbij ik eerst een stuk ben omgelopen. Ik kwam om een uur of 16.00 aan, waar ik vriendelijk ontvangen werd door mijn gastheer Ruud. Ik kreeg wat te drinken aangeboden en we hebben even gezellig gepraat onder een afdakje, waar je heerlijk kunt zitten.

Ruud vertelde dat hij in het verleden een hele tijd dj is geweest en dat hij allerlei verschillende soorten banen heeft gehad. Hij heeft deze plek gerenoveerd en hier staan onder andere 3 pipowagens. Ik had de keuze om binnen in huis te slapen, of iets meer te betalen en in een pipowagen te slapen. Ik besloot het laatste te doen, want dat leek me een leuke ervaring en ik had nog nooit in een pipowagen geslapen. Nadat Ruud me het toiletgebouw, aan de zijkant van zijn huis heeft laten zien, ben ik naar "mijn" pipowagen gelopen. Het was erg warm binnen, dus heb ik eerst gedoucht en ben ik na het douchen buiten op mijn luchtbed gaan liggen. Het is hier een heerlijke rustige plek. Ik merkte dat het weer veranderde, omdat het vannacht gaat onweren en het begon redelijk hard te waaien. 

Om 19.30 werd ik samen met de andere gasten verwachten onder het afdak om te gaan eten. Ik ben om 19.15 die kant opgegaan, om te kijken of ik nog kon helpen. De andere gasten waren vrienden van Ruud, die hem soms komen helpen met allerlei verschillende klusjes. Jaap sliep in een pipowagen en een stel met hun dochter (ik ben hun namen vergeten) sliepen in de andere pipowagen. Net toen we zouden beginnen met eten kwam buurman Charlie ook nog aanschuiven. Het eten was ontzettend lekker en ik heb een supergezellige avond gehad met alle mensen. Op Charlie na kon iedereen Nederlands en dat is soms ook wel even lekker. Ik heb over vanalles en nog wat gesproken en er is mij verteld dat de mist of dauw die hier in het dal hing, rook bleek te zijn dat afkomstig was van de bosbranden vanuit het oosten. 

Toen het eten op was, ben ik rond een uur of 22.00 terug naar "mijn" pipowagen gegaan. Het waaide hard en de eerste dreigende wolken kwamen deze kant al op. Ik ben benieuwd of de pipowagen wat droog kan blijven vannacht 😉. Voor morgen heb ik nog geen overnachtingsplek geregeld, maar dat zie ik morgen wel weer. Het was weer een zeer gezellige en geslaagde dag. Om 07.00 staat het ontbijt klaar. Tot de volgende!

Groetjes Jildert

PS op verzoek van mijn lieftallige familie, heb ik toch maar een foto van mijn kortgewiekte struikje bij de foto's gezet. Enjoy!