Dag 61. La Châtre - Cluis. 29,8 km

Ik zou vanochtend eigenlijk rond 6 uur weg, maar ik had eigenlijk helemaal geen eten meer voor vandaag. Omdat de bakkers om 07.00 open gingen, ben ik ook om die tijd van bed gegaan en stond ik om 07.15 buiten om op pad te gaan. De bakker was gelukkig open en daar heb ik wat broodjes en stokbrood gekocht. Vannacht ben ik trouwens wakker geworden door vuurwerk, wat afgestoken werd ter ere van de nationale feestdag, maar voor de rest heb ik heerlijk geslapen.

In de loop van de ochtend, na zo'n 10 kilometer lopen, zag ik al van ver een schitterend kasteel opduiken. Echt een prachtig gezicht. Ik kwam erachter dat je in dit kasteel (in Sarzay) ook kunt overnachten. Misschien iets voor een andere keer, want ik had nog maar een klein stukje gelopen. In dit plaatsje kwam ik de Belg Lode tegen, toen ik net opstond van een bankje waar ik even uitgerust had. Ik ben hem eerder al tegengekomen, toen ik samen met Saakje liep. Hij spreekt Vlaams, dus het is makkelijk praten. We besloten om samen te lopen en dit hebben we voor de rest van de dag gedaan. Ik heb erg leuke gesprekken met hem gehad, hij is een paar jaar jonger dan ik. Ik vond het gezellig om samen te lopen en we hebben hetzelfde looptempo, wat ook fijn is.

Het was ook vandaag weer erg warm, maar het is niet warmer dan 28 graden geweest. Dat maakte het toch wel iets draaglijker om te lopen. Daarnaast hielp het ook wel om te kunnen praten, dan krijg ik op een of andere manier toch minder bewust de hitte mee, terwijl die er natuurlijk nog wel steeds is 😉.

Toen we in een stadje waren hebben we eerst even in de kerk/kathedraal gekeken. Deze was naar mijn mening weer prachtig, zoals veel kerken die ik onderweg al ben tegengekomen. In dit stadje hebben we boodschappen gedaan bij de lokale supermarkt en bij de bakker. Bij de bakker kwamen we de Fransman Jim en de Braziliaanse Joanna tegen. Ze fietsen door Frankrijk heen en we hebben even met ze gepraat. Vooral Joanna was erg geïnteresseerd, terwijl Jim meer de tijd in de gaten hield, omdat ze om 7 uur de trein moesten halen en ze nog 100 kilometer moesten fietsen. Toen ik hoorde dat ze Joanna heette vroeg ik of ze het nummer ook kende van Eddy Grant. Deze kende ze niet, wat ik eigenlijk moeilijk kan geloven als je zo'n naam hebt 😉. Het was een korte, maar erg leuke ontmoeting.

Vlak voordat we in Cluis waren, zagen we een oude ruïne van een fort. Hier hebben we even rondgekeken en ik vond het echt een magische plek. Het is moeilijk voor te stellen dat hier zoveel jaar terug mensen hebben gewoond, een erg mooie plek. De omgeving was vandaag weer erg mooi, met prachtige vergezichten. Ook hebben we weer op veel onverharde wegen gelopen en zijn we bijna geen auto's tegengekomen. 

Om ongeveer 16.00 waren we ter plekke bij ons overnachtingsadres en op een papiertje dat aan de deur hing, stond dat de sleutel onder een steen lag. Eenmaal binnen zag het er weer heel netjes uit. Nadat we binnenkwamen hebben we eerst even uitgerust. Toen we beiden hadden gedoucht en aan tafel zaten uit te rusten, hoorden we opeens gerommel aan de deur. Het bleek Roland te zijn, de Belg die ik ruim een maand geleden tegen ben gekomen in Esneux. Hij was hier met de fiets, want hij blijkt enorm veel last van zijn voeten te hebben. Ik heb echt respect voor Roland, dat hij ondanks zijn blessure door is gegaan en in de vorm van een fiets een oplossing heeft gevonden om zijn tocht voort te zetten.

We besloten om met zijn drieën pasta te koken en hebben even eten gehaald bij de plaatselijke supermarkt. Roland was nog snel even naar de coiffeur (kapper) om de hoek geweest, om een afspraak te maken en dat wilde ik eigenlijk ook wel, dus heb ik ook een afspraak gemaakt. De kapster zou ons van onze overnachtingsplek ophalen. Nadat we weer terug in de refuge waren, kwam een vrouw langs die de refuge beheerd en aan deze mevrouw konden we geld geven voor de overnachting. Toen ik dat had gedaan, werd er op de deur geklopt en stond de kapster daar om Roland en mij op te halen om geknipt te worden. Ik ben achter haar aangelopen naar de kapperszaak en ben daar weer netjes fris bijgeschoren. Ondanks dat ik niet veel verstond en begreep wat er gezegd werd, vond ik toch erg gezellig in deze kapperszaak.

Eenmaal terug in de refuge hebben Lode en ik eten gekookt. Het was gezellig tijdens het eten, waarbij ik veel gelachen heb. Roland kan redelijk goed Vlaams spreken en hij kan ook heel mooi vertellen. Na het afwassen heb ik buiten nog even genoten van de rust hier. Wat een genot. Morgen loop ik naar Éguzon-Chantôme, wat ongeveer 25 kilometer lopen is. Ook hier kijk ik morgen wel even of ik ergens een slaapplek kan regelen. Voor nu wens ik iedereen een goede nacht toe 😉. Tot later!

Groetjes Jildert