Dag 33. Rocroi - Signy-l'Abbaye. 33 km

Gisteren heb ik een heerlijke rustdag gehad in Rocroi. Ik heb lekker uitgeslapen, het stadje even verkend en wat kaarten verstuurd. Verder heb ik me voorbereid voor de komende dagen, want ik heb gelezen dat er weinig supermarkten en restaurants onderweg zijn. Van de 4 Nederlandse dames, die ik eergisteren getroffen heb, kreeg ik te horen dat een overnachtingsplek op deze route lastig te vinden kan zijn. Ik heb uiteindelijk een bed en breakfast geregeld in Signy l'Abbaye, wat ongeveer 32 kilometer lopen is. Dus ik had besloten om vroeg op bed te gaan en op tijd te gaan lopen.

Om 06.45 ging vanochtend de wekker en omdat ik alles al in had gepakt kon ik snel vertrekken. Ik heb wat broodjes gekocht bij de bakker als ontbijt en wat extra broodjes om mee te nemen voor onderweg. Rond 07.15 begon ik mijn tocht richting Signy l'Abbaye. Het was vandaag weer schitterend weer en ik ben blij dat ik op tijd weg ben gegaan in verband met de warmte. Het was erg warm vandaag en ik heb de 3,5 liter water die ik mee had allemaal opgedronken. Daarnaast heb ik me erg vaak in moeten smeren met zonnebrand, maar gelukkig ben ik nog steeds niet verbrand.

De bewegwijzering was vandaag uitstekend te volgen en ik ben eigenlijk geen één keer fout gelopen. Het was qua lopen misschien wel de mooiste dag tot nu toe, met prachtige vergezichten. Op sommige momenten stond ik gewoon stil en dacht ik bij mezelf: "wauw, wat is dit ontzettend mooi". Ik heb erg veel foto's gemaakt, maar de schoonheid van de omgeving is moeilijk vast te leggen en is toch veel mooier als je het daadwerkelijk zelf meemaakt. Ik heb vandaag ook weer enkele delen door het bos gelopen, waar ik gelukkig wat in de schaduw kon lopen. Op een gegeven moment liep ik door het bos en precies op mijn pad stonden allemaal bijenkorven. Ze stonden op een open plek, maar ik moest hier langs, want er liep geen ander pad en voor de rest was het te dichtbegroeid om ergens anders langs te lopen. Ik ben er maar snel omheen gelopen en ik ben er gelukkig heelhuids vanaf gekomen. Iets verderop liep een weggetje door het bos steil naar beneden, waarbij aan beide kanten palen stonden met prikkeldraad ertussen. Dit was erg smal en in mijn ogen erg onhandig en gevaarlijk. Dit "paadje" liep verder door weilanden, waarbij soms struiken de helft van de weg blokkeerden. Maar goed dat hoort er ook bij en draagt bij aan de ervaring denk ik😉.

Het lopen ging erg soepel vandaag en rond 16.00 was ik (al) in het plaatsje Signy l'Abbaye. Omdat ik pas om 17.00 bij de B&B kon zijn, heb ik op een bankje gewacht tot het zover was. Ik kon helaas niet terecht bij een restaurant of café, omdat die hier pas om 17.00 open gaan. Althans degenen waar ik langs ben gelopen. Terwijl ik op het bankje zat, zag ik opeens een bekend persoon lopen. Dit was de Duitser Louis, die ik een aantal dagen geleden in Namen heb getroffen. We hebben in de schaduw even gepraat en ik kreeg een stuk meloen van hem. Hij gaf me een adres van een goede jeugdherberg voor morgen, waar hij eerder heeft geslapen. Toen ik op weg ging naar mijn overnachtingsplek en Louis naar de camping waar hij zou gaan slapen, kwamen we de 4 Nederlandse dames ook tegen. Ze hebben gelukkig zowel vandaag als gisteren een overnachtingsplek kunnen regelen. Het is hun laatste "wandeldag" geweest, voordat ze weer terug naar huis gaan. Nadat ik afscheid had genomen van zowel de dames als Louis, ging ik naar de B&B.

Het was erg lastig communiceren met de gastvrouw, die uitsluitend Frans spreekt en totaal geen moeite doet om een andere taal te spreken. Dit was gisteren via de telefoon ook al zo. Ik heb een paar keer "oui" gezegd, het ging over ontbijt, maar ik heb geen idee wat ik moet verwachten. Dat zien we morgen wel weer 😉. Om 6 uur staat het ontbijt klaar, want ik wil morgen voor de ergste warmte al een heel eind zijn. Het schijnt morgen maar liefst 37 graden te worden.

Nadat ik had gedoucht, ben ik het dorpje nog even ingegaan om wat te eten. Ik kreeg hier een driegangendiner wat erg lekker was. Er waren veel Nederlanders bij het restaurant en ik heb een gezellig gesprek gehad met een stel dat naast me zat. Ze herkenden mijn Friese taal toen ik met heit en mem (mijn vader en moeder) belde en het bleek dat de man Fries sprak en dat zijn vader in Joure heeft gewoond. Wat is de wereld dan toch weer klein. Na het eten ben ik naar mijn B&B gegaan en hoop ik dat ik zo snel in slaap val. De wekker staat om 05.40. Morgen is mijn eindbestemming Chateau-Porcien wat ongeveer 25 kilometer lopen is. Tot later!

Groetjes Jildert