Dag 130. Fisterra - Rustdag

22 september 2022 - Finisterre, Spanje

Vanochtend was ik op tijd van bed, omdat Elizabetha vandaag terug naar huis ging. Helaas voelde Elizabetha zich niet goed en was ze misselijk. Ze denkt dat dit komt door calamares die ze gisteren gegeten heeft. Lode, Medina en ik zijn met Elizabetha meegelopen naar de bus en hebben afscheid van haar genomen en toen de bus wegreed hebben we haar uitgezwaaid. Ik zal Elizabetha erg gaan missen, want ze is een ontzettend leuk mens, waar ik ontzettend mee kan lachen en goed mee kan praten. We zullen zeker nog contact houden en ik weet zeker dat we elkaar nog eens gaan zien. Ze heeft me uitgenodigd om bij haar langs te komen in Kroatië, wat me ontzettend leuk lijkt om te gaan doen.

Nadat ik weer terug was bij de albergue heb ik even gegeten en even rustig aan gedaan. Ik moest wachten tot de "Oficina de Turismo" openging. Ik hoopte dat ze me wat meer informatie konden geven over de Camino dos Faros. De "Oficina de Turismo" ging om 10.30 "pas" open, dus heb ik eerst even bij de haven gezeten met Medina en Lode, die in ieder geval vandaag ook in Finisterre blijven. Eenmaal aangekomen bij de "Oficina de Turismo" konden ze me helaas niet veel vertellen over de Camino dos Faros, omdat dit niet een officiële Camino is. Toch wilde ik graag via het noorden, en in elk geval gedeeltelijk via de kust, terug naar Santiago de Compostella lopen. De vriendelijke vrouw die me hielp, gaf aan dat ik een bus kon nemen, maar dat is absoluut iets wat ik niet wil.

Toen ik de vrouw had bedankt en weer terug bij de albergue was, besloot ik om mijn eigen route uit te stippelen. Dit was nog wel even puzzelen en aardig wat uitzoekwerk. Vooral omdat er op deze route geen albergues zijn om in te overnachten. Doordat ik geen tent (meer) bij me heb, moet ik gebruik maken van hotels. Omdat ik niet in hele dure hotels wil slapen, heb ik mijn route hier een beetje op aangepast. Ik ben hier best wel even mee bezig geweest, maar ik ben tevreden over de route die ik uitgestippeld heb. Via Booking heb ik voor 5 dagen hotels uitgezocht en gereserveerd. Morgen slaap ik in Muxia nog in een albergue. Ik zal denk ik in zo'n 8 dagen terug in Santiago de Compostella zijn, afhankelijk van het weer. De plaatsen waar ik zal overnachten zijn als volgt: Muxia, Camariñas, Laxe, Ponteceso, Malpica en Arteixo. Van Arteixo zal ik waarschijnlijk doorlopen naar de stad A Coruña. Vanaf A Coruña zal ik via de Camino Inglés in zo'n 2 à 3 dagen teruglopen naar Santiago de Compostella. Op de Camino Inglés, zal ik weer gebruikmaken van albergues die op de route liggen.

Toen ik klaar was met mijn zoektocht, heb ik als lunch een maaltijdsalade bij de supermarkt gehaald en deze bij de haven opgegeten. Ik had mijn zwemspullen meegenomen en ben naar het strand gegaan, waar ik lekker heb gelegen en heb genoten van de zon. Heerlijk om even aan niets te hoeven denken en om lekker te relaxen. Op een roeibootje die in het water lag, zat een grote reiger. Dit vond ik er prachtig uitzien, de reiger die op- en neergaand meeging op het ritme van de golven. Op een gegeven moment vond ik het te warm worden en besloot ik terug naar de albergue te lopen. Ik had een gemiste oproep van de Schot Norrie, die ik besloot terug te bellen. Hij was vlakbij Finisterre en vroeg of ik later wat wilde drinken. Dat leek me gezellig en een goed idee. Omdat hij pas over een uur in Finisterre zou zijn, heb ik nog even bij de albergue gezeten en nog even naar mijn plannen gekeken die ik gemaakt had. Daarna ben ik naar Norrie opzoek gegaan, die ergens bij de haven zou zijn.

Bij de haven aangekomen zag ik Norrie staan met een groepje pelgrims. We hebben met een aantal van deze groep bij een restaurantje gezeten en wat gedronken. De mensen met wie ik gezeten heb, heb ik op Lara uit Porto na, allemaal eerder al ontmoet. De pelgrims die ik al eerder had ontmoet waren Paulien uit Leiden, Jim uit Blackburn en (uiteraard) Norrie uit Schotland. We hebben gezellig gezeten en leuke gesprekken gehad en vooral veel gelachen. Jim en Norrie kennen elkaar 8 jaar en lopen elk jaar 2 keer een tocht samen, wat ik erg bijzonder vind. Vooral Norrie heeft veel verteld over vanalles en nog wat. Lara nodigde me uit om langs te komen als ik in Porto ben en ook Norrie nodigde met uit om naar Schotland te komen. Norrie en Jim vliegen vanavond weer terug naar huis vanuit Santiago de Compostella en gingen met de bus terug. Lara, Paulien en ik hebben ze, nadat we afscheid van ze hadden genomen, bij de bus uitgezwaaid. Al de 2e keer vandaag dat ik mensen uitzwaai bij deze bushalte.

Toen Norrie en Jim vertrokken waren, ben ik met Lara en Paulien naar de albergue gegaan, omdat ze nog geen slaapplek hadden. Er was nog plaats, maar het was een stuk drukker in de albergue dan gisteren. Ik heb m'n bed afgestaan aan Paulien en ben naar het bovenste bed van een stapelbed verhuisd. Ik heb nog even gezellig met Lara gepraat, die vanaf Porto is gelopen en eigenlijk alleen maar in privékamers heeft geslapen. Ik hoop voor haar, maar ook voor mezelf en de rest, dat er geen snurkende mensen zijn vannacht. We gaan het weer meemaken 😉.

Ik had eerder al een appje van Medina gekregen, met de vraag of ik het een goed idee vond om pizza's uit de oven te eten. Dat leek me een uitstekend idee en Lode en Medina hebben pizza's voor ons drieën klaargemaakt. De pizza's waren erg lekker en we hebben met verschillende mensen gepraat die de albergue in- en uitliepen. Ik vond het erg gezellig. Nadat we hadden afgewassen besloten Lode, Medina en ik om de zonsondergang dit keer vanaf het strand te zien. Ik heb eerst nog snel even gedoucht en ben met Lode en Medina samen naar het strand gelopen, waar we de zonsondergang hebben gezien. Het was erg mooi en ik verbaasde me erover hoe snel de zon ineens weg kan zijn. Toen we terug naar de albergue liepen, liepen we door een klein steegje, waar plotseling een vrouw met grote passen voorbijliep met een sikkel in haar hand. Medina en ik schrokken hier nogal van en Lode had het niet gezien. Gelukkig had de vrouw geen rare bedoelingen, maar ik schrok hier toch wel een beetje van 😉.

Ik heb vandaag met veel (nieuwe) mensen gepraat. Ik vond het een erg gezellige, relaxte en mooie dag. Opdat de rest van de dagen ook zo zullen zijn 😀!

Groeten Jildert

Foto’s