Dag 113. Foncebadón - El Acebo de San Miguel. 11,9 km

Om 6 uur werd ik wakker doordat er mensen van bed gingen. Ik heb heerlijk geslapen en aan één stuk doorgeslapen. Ik werd uitgerust wakker en voelde me een stuk beter dan gisteren. Toen iedereen van bed af was deed iemand het licht aan, waardoor iedereen zijn of haar spullen kon pakken. Frederico vertelde dat hij midden in de nacht uit het bovenste bed van het stapelbed was gevallen. Gelukkig kon hij er zelf om lachen en mankeerde hem niets. Zelfs hier ben ik niet wakker van geworden, dus dat geeft wel aan dat ik diep geslapen heb. Nadat ik m'n spullen had gepakt stond ik om 7 uur buiten om op pad te gaan. Ik had omdat het koud was een lange broek over mijn korte broek aangetrokken, 2 T-shirts onder mijn vest aangedaan en mijn regenjas over mijn vest aangetrokken, zodat ik lekker warm zou blijven.

Eenmaal buiten aangekomen zag ik erg veel pelgrims lopen die hetzelfde idee als mij hadden, namelijk om met de zonsopkomst bij Cruz de Ferro aan te komen. Nadat ik wat pelgrims in het donker had ingehaald, had ik een prachtig uitzicht, waarbij ik de zon vanachter de bergen in de verte op zag komen. De kleuren aan de hemel waren schitterend en ik kon de sterren nog zien schitteren. Terwijl ik er een tijd stil heb gestaan en heb genoten van het uitzicht, liep de ene na de andere pelgrim me voorbij. Ik vond het een grappig gezicht, om al de lichtjes van de koplampen overal om me heen te zien. Op een gegeven moment kwam er een Spaanse vrouw naast me staan. Ze begon te bellen en hard in haar telefoon te schreeuwen, waardoor het in één keer abrupt gedaan was met de rust. Ik kon daar op het moment dat ik juist zo aan het genieten was van de opkomende zon en de stilte, erg slecht tegen. Ik heb hardop in het Fries gezegd, iets in de trant van "dat geschreeuw ook altijd, om gek van te worden". Na een tijdje hing ze op en liep ze verder. Nadat ik nog een tijdje heb genoten van het uitzicht, de zonsopkomst én de wedergekeerde rust, besloot ik door te lopen richting Cruz de Ferro.

Bij de stapel stenen en het kruis aangekomen, oftewel Cruz de Ferro, was het er erg druk en ik ben dankbaar dat ik gisteren in alle rust mijn steentje neer heb kunnen leggen. Nadat ik iets verder door was gelopen, kwam ik een jongedame tegen die vroeg of ik van haar een foto wilde maken. Ze had een plek uitgezocht met de bergen en de prachtige lucht op de achtergrond. Uiteraard heb ik dit gedaan en ze vroeg of ze dit ook voor mij kon doen. Dat mocht uiteraard ook 😉. We besloten om samen door te lopen. De jongedame heet Linea en komt uit Duitsland. Ze gaat over een tijdje beginnen met studeren aan de universiteit in Dortmund en wilde voordat ze ging studeren nog iets voor zichzelf gaan doen. Dat is deze Camino geworden. We hebben leuke gesprekken gehad en over allerlei verschillende dingen gepraat. 

Ik had eerder al gehoord dat sommige mensen dit deel van de Camino het allermooiste vinden en ik kan wel begrijpen waarom. De prachtige uitzichten op de bergen, de natuur en de uitdagende paadjes bezaaid met stenen vind ik ook in één woord, fantastisch! Op een gegeven moment kwamen Linea en ik aan in het plaatsje El Acebo de San Miguel. We besloten om hier even te ontbijten, maar ik vond het bij het barretje waar we binnen liepen te druk en ik besloot om verder te lopen en nam afscheid van Linea. Ik had gisteren al een berichtje gekregen van Barna, dat hier verderop een geweldige albergue was. Ik besloot hiernaartoe te lopen om te ontbijten.

Bij de albergue aangekomen heb ik ontbeten en had ik erg veel keuze omdat het een ontbijtbuffet was. Het was goed geregeld en ik heb erg lekker ontbeten. Ik werd geholpen door een medewerker uit India, waar ik even mee heb gepraat. Ik had nog maar 11 kilometer gelopen, maar de albergue zag er goed uit, er was een binnen- en buitenzwembad en daarnaast kreeg deze albergue veel goede reviews. Ondanks dat het 10.30 was en ik pas om 12.00 kon inchecken, besloot ik te wachten en hier te overnachten. Ik heb even buiten gezeten en genoten van de mooie uitzichten. Ik heb muziek geluisterd en op een gegeven moment kreeg ik het koud, dus ben ik weer naar binnen gegaan. Eenmaal binnen aangekomen ben ik gaan zitten op een comfortabele bank en heb ik gewacht tot het iets over 12 was. Toen ben ik naar de balie gelopen om in te checken en nadat ik had ingecheckt en een rondleiding had gekregen, vroeg ik of het mogelijk was om in het zwembad beneden te zwemmen. Dat was mogelijk en omdat de hammam vandaag officieel gesloten was, mocht ik gratis zwemmen. Helemaal perfect natuurlijk. Nadat ik mijn zwembroek aan had gedaan en had gedoucht onder een ontzettend lekkere douche, heb ik in het kleine maar redelijk warme zwembad gerelaxed. Hier ben ik ongeveer een uur geweest en het was heerlijk ontspannend even. Daarna heb ik wederom ontzettend lekker gedoucht onder de heerlijke douche.

Nadat ik gedoucht had, ben ik terug naar de slaapkamer gegaan en heb ik nog 2 uren geslapen. De slaapkamer bestaat uit 4 stapelbedden en heeft linnen en is erg modern. Rond 16.00 ben ik even naar buiten gegaan en heb ik op het terras gezeten en wat gedronken. Het was aan het regenen, maar gelukkig hebben ze hier overdekte terassen. De overnachtingsplek is bovenop een berg en het weer kan hier snel omslaan. Ik heb nog even op bed gerust en rond 19.00 ben ik naar het restaurant gegaan voor het diner. Hier had ik 's middags bij het inchecken al voor gereserveerd en mijn keuzes voor doorgegeven, waarbij ik veel keus had. Ik was als één van de eersten aan tafel en er kwamen uiteindelijk veel mensen bijzitten. Ik kreeg een lekker driegangenmenu voorgeschoteld. Ik heb gezellige gesprekken gehad met een Portugese man die tegenover me zat. Er was een Letse vrouw, die naar mijn mening dronken was en telkens tijdens onze gesprekken inbrak, wat ik best wel irritant vond. Toen ik het eten ophad, heb ik mede daarom besloten om ondanks dat het buiten aan het regenen was, toch maar even op het overdekte terras een 0.0 biertje te gaan drinken. Het was buiten inmiddels erg koud geworden en ik besloot om vroeg, rond een uur of 21.00, op bed te gaan. Een rustige en heerlijke ontspannen dag heb ik gehad. Morgen zal ik toch weer wat meer kilometers gaan maken en ik weet zeker dat me dat zal lukken na een relaxte dag als vandaag 😉. Tot later!

Groeten Jildert