Dag 111. Villares de Órbigo - Santa Catalina de Somoza. 21,3 km

Vanochtend werd ik om 6.30 wakker. Ondanks dat ik deze overnachtingsplaats niet geweldig vond, heb ik redelijk goed geslapen. Nadat ik m'n tanden had gepoetst, heb ik mijn spullen gepakt en ben ik rond 7 uur vertrokken. Buiten was het nog donker en koud. Achter me zag ik in het donker een lichtje dichterbij komen en dit bleek een pelgrim te zijn die een koplamp droeg. We hebben elkaar "Buen Camino" toegewenst en de man liep me voorbij. De zon kwam langzaam achter me op en zorgde ervoor dat het wat warmer werd. Ik liep op een gegeven moment langs een gebouwtje, wat eigenlijk geen gebouw was, maar eerder een binnenplaats met wat muren eromheen. Hier zag ik een aantal mensen in de open lucht slapen. Het deed me een beetje denken aan een soort hippiegemeenschap of iets dergelijks. Ik besloot om gewoon door te lopen 😉.

Iets verderop kon ik van een afstand het plaatsje Astorga in de ochtend zien liggen. Terwijl ik op een bankje van het uitzicht zat te genieten, kwam er een man op een scooter aangereden. Hij had een gitaar bij zich en kwam naar me toe. Hij vroeg waar ik vandaan kwam en liet me een 20 eurocent muntje zien. Hij wilde graag een "souvenir" van Nederland, maar dan wel in de vorm van geld. Ik deed net of ik hem niet snapte en op een gegeven moment had de man door dat ik niet van plan was om hem geld te geven. Voordat hij wegliep, wenste hij me nog wel een goede reis toe. Terwijl ik op het bankje zat, kwamen er een aantal pelgrims voorbijgelopen. Op een gegeven moment kwam de Hongaar Barna aangelopen, die ik een tijdje geleden had ontmoet. Ik was blij om hem te zien en ik was ook blij dat hij ondanks zijn pijnlijke voeten nog steeds aan het lopen was. We besloten om samen te ontbijten in Astorga. Leuk om verhalen met hem uit te wisselen over ervaringen en dingen die we beleefd hebben tijdens onze reis. Hij vertelde onder andere dat hij de afgelopen dagen samen met een Nederlandse vrouw en een Amerikaanse man samen heeft gelopen. 

In Astorga aangekomen zijn we bij het eerste barretje dat we zagen binnengelopen en hebben hier wat gegeten. Toen we het eten bijna ophadden kwamen de Amerikaan Billy, die ik eerder al eens had gezien en de Nederlandse vrouw binnengelopen. Dit waren de mensen die Barna eerder benoemde en waar hij een tijdje mee samen had gelopen. De vrouw heet Renate en komt uit Brabant. Ik ben de 1e Nederlander die ze tegenkomt. Ze is vanaf Burgos vertrokken, want vorig jaar had ze een fractuur in haar middenvoetsbeentje opgelopen en moest noodgedwongen stoppen. De Amerikaanse man Billy besloot om door te lopen. Nadat Renate wat gedronken had, zijn we met z'n drieën doorgelopen. Ik vind Astorga een wonderschone plaats, met veel mooie gebouwen. Op een gegeven moment liepen we een straat uit en zagen we een prachtig gebouw staan, met iets verderop de kathedraal van Astorga. Het prachtige gebouw is het "paleis" van Gaudí. Ik wilde graag binnenkijken en Renate en Barna besloten door te lopen. We namen afscheid en daarna ben ik het bisschoppelijk paleis binnengegaan.

Nadat ik betaald had om het paleis binnen te mogen, kon ik mijn backpack in een kluisje doen. Erg fijn om even zonder backpack te kunnen lopen 😉. Ik vond het paleis erg mooi en indrukwekkend. De architectuur vond ik schitterend en er was mooie kunst te zien, die hierbinnen tentoon werd gesteld. Daarnaast heeft het paleis een prachtige tuin, waarin een paar mooie beelden staan. Ik heb een tijdje binnen in het paleis rondgelopen en ik vond het jammer dat er geen ramen openstonden, waardoor ik de omgeving niet goed kon bekijken. Achja, je kunt helaas niet alles hebben 😉. Toen ik het paleis had verlaten, besloot ik om een kijkje te nemen in de kathedraal. Ook hier kon ik mijn backpack in een kluisje doen en kreeg ik een soort afstandsbediening mee, wat een audiotour bleek te zijn. Deze was in het Nederlands en was interessant, maar er werd veel en erg gedetailleerde informatie gegeven. Dit was voor mij iets teveel van het goede, dus besloot ik alleen naar de dingen te luisteren die mij interessant leken. Deze kon ik kiezen aan de hand van nummertjes op de afstandbediening. De kathedraal was mooi, met wederom erg mooie kunstwerken en versieringen. Ik moet eerlijk zeggen dat dit niet de mooiste kathedraal is die ik bezichtigd heb. Er was hier ook een virtual reality bril, waarmee je een rondleiding kreeg door de kathedraal en 360 graden om je heen kon kijken. Ik werd hier duizelig van, dus besloot ik de virtual reality bril maar af te doen. Toen ik mijn backpack uit het kluisje had gepakt en de afstandsbediening in had geleverd, ben ik naar een supermarktje in de buurt gelopen en heb ik hier lunch gekocht. Deze heb ik op een bankje iets verderop opgegeten.

Ik heb vandaag rustig aan gelopen en in een mooie omgeving mogen lopen. De plaats Astorga, zoals ik eerder al had benoemd, vond ik ontzettend mooi. Daarnaast heb ik weer veel bergen gezien, over mooie paadjes gelopen en veel natuur gezien. Ik heb op de ochtend na, toen ik met Barna en Renate liep, de hele dag alleen gelopen. Het is best een raar gevoel om te beseffen dat ik binnen 2 weken aankom in Santiago de Compostella. Mijn aanvankelijke doel komt steeds dichterbij en ik merk dat ik er een beetje onrustig van word. Ik weet niet of onrustig het juiste woord is, maar het einde komt in zicht. Ik heb het laatste deel van de route genoten van de omgeving en naar muziek geluisterd, terwijl het inmiddels best warm was geworden.

Rond 15.00 kwam ik aan in het plaatsje met de prachtige naam Santa Catalina de Somoza. Barna en Renate zaten buiten op een terras wat te drinken. Ze vertelden me dat ze hier slapen en dat besloot ik ook te doen. Eenmaal binnen werd ik geholpen door een Spaanse man. Toen ik zelf een stempel in mijn stempelboekje mocht zetten, had ik mijn 3e stempelboekje vol. Gelukkig had ik een aantal dagen geleden al een nieuwe gekocht. Nadat ik had betaald kreeg ik een rondleiding, waarbij ik me verbaasde over hoe mooi en schoon deze plek is. Vooral in vergelijking met de overnachtingsplek van gisteren. We liepen over een mooi binnenpleintje naar de slaapzaal, waar 6 stapelbedden staan. De douches en wc's zagen er schoon uit. Nadat ik een bed had uitgezocht, besloot ik te douchen. Dit keer was er warm water, maar kwam er een ministraaltje uit de douchekop. Achja, ook hiervoor geld dat je niet altijd alles kunt hebben 😉. Ik heb de was even gedaan en in de zon aan de waslijn opgehangen en heb buiten op het terras een 0.0 biertje gehad en met Renate en Barna gepraat. Het was gezellig en ik heb lekker van het zonnetje genoten. Daarna heb ik nog even op bed uitgerust.

Om 19.00 heb ik samen met Renate en Barna gegeten. We hebben leuke gesprekken gehad en ik vond het erg gezellig. We kregen een driegangenmenu voorgeschoteld, waarbij we bij elke gang weer verschillende keuzes hadden. Ik heb als voorgerecht soep gehad, als hoofdgerecht heekfilet, die erg lekker was en als dessert cheesecake. Nadat we nog even hadden gepraat, besloot ik om rond een uur of 21.00 op bed te gaan. Ik zie nog wel even hoelaat ik morgen vertrek en waar ik naartoe ga. Wat ik wel zeker weet, is dat Cruz de Ferro morgen op de route ligt. Bij dit kruis leggen (veel) pelgrims een meegebracht steentje van huis neer, om hun lasten (of zonden zeggen sommigen) hier achter te laten. Ik ben benieuwd! Buenas noches.

Groeten Jildert