Dag 110. Villar De Mazarife - Villares de Órbigo. 19,8 km

Vanochtend ging ik rond 7 uur van bed. Ik heb ontzettend goed geslapen. Toen ik mijn tanden wilde poetsen hoorde ik Medina en Elizabetha beneden praten en zag dat ze aan het ontbijten waren. Nadat ik mijn spullen had gepakt ben ik even bij ze gaan zitten en rond 7.45 heb ik afscheid van de dames en Andrei, die er intussen ook bij was komen zitten, genomen en ben ik vertrokken. Het was erg fris en ik vond het zelfs koud, dus heb ik mijn regenjas over mijn vest aangetrokken. Misschien moet ik straks mijn lange broek 's ochtends maar weer aandoen. Ondanks dat het koud was klaag ik nog steeds niet 😉.

De route liep in het begin van de ochtend een lange tijd over een asfaltweg die alsmaar rechtdoor liep. Voor me zag ik in de verte meerdere pelgrims lopen en toen ik achter me keek zag ik ook meerdere pelgrims achter me lopen. Net een soort optocht, terwijl de meeste mensen alleen lopen. De omgeving vond ik hier prachtig, waarbij ik een ontzettend mooi uitzicht had op de bergen, die gedeeltelijk bedekt waren met wolken. Daarnaast waren hier veel maisvelden aanwezig en was er veel groen om me heen te zien.

Op een gegeven moment werd de asfaltweg afgewisseld door een zandweg met veel stenen. Hier ben ik een keer door mijn enkel gegaan, maar gelukkig deed het niet zoveel pijn en kon ik gewoon doorlopen. Ik ben tijdens deze reis al redelijk vaak door mijn enkels gegaan, maar ik merk dat het de laatste tijd gelukkig best goed gaat 😀. Bij elke stap die ik deed werden de bergen groter en vond ik ze steeds indrukwekkender worden.

In de ochtend kwam ik aan in een plaatsje waar ik even ontbeten heb op het terras bij een barretje. Ik ging buiten in de zon zitten en er waren een paar andere pelgrims die mijn voorbeeld volgden. Qua bekende pelgrims kwam allereerst Andrei aangelopen die bij me kwam zitten, daarna Elizabetha en tot slot Medina. We hebben even gezellig met elkaar gepraat, maar ik had behoefte om alleen te zijn en besloot in mijn eentje door te lopen. Toen ik de route weer volgde, liep deze voor een deel langs treinrails en vervolgens over een brug die over de snelweg liep.

Nadat ik een tijdje gelopen had, kwam ik aan in het prachtige plaatsje Hospital de Orbigo. Om het plaatsje in te komen, moest ik over een prachtige stenen brug lopen. Ik besloot voordat ik over de stenen brug ging, om op een bankje even te rusten en van het uitzicht te genieten. Ook hier kwam ik uiteindelijk Andrei, Elizabetha en Medina tegen. Ik heb wederom afscheid van ze genomen en ik heb bij een supermarktje verderop lunch gekocht. Toen ik een plekje opzocht om te eten zag ik 2 mensen op een bankje bij hun fietsen zitten. Er hing een Nederlandse vlag aan de fiets en ik besloot om de mensen aan te spreken. Het koppel bleek inderdaad Nederlands te zijn. Ze zijn vanuit het plaatsje Schoorl, in Nederland komen fietsen. Ze vertelden me dat ze zodra ze Santiago de Compostella bereiken, hun fietsen terugsturen met een service naar Nederland. Zelf vliegen ze terug, omdat ze weer aan het werk moeten. Aardige mensen waar ik een leuk gesprek mee heb gehad. Nadat we afscheid hadden genomen, besloot ik een kijkje te nemen in de kerk die tegenover het bankje stond waar ik had gegeten. In het kerkje waren 2 vrouwen aan het schoonmaken en kreeg ik 2 verschillende stempels. Toen ik de kerk net verliet kwamen Elizabetha en Medina aangelopen. Ze besloten om hier, in het plaatsje Hospital de Orbigo, te blijven overnachten. Ik wilde graag doorlopen, dus nam ik vandaag voor de 4e keer afscheid van ze. 

Toen het plaatsje net uit was gelopen, had ik weer de keuze uit 2 routes. De linker route liep langs de snelweg en de rechter route liep door wat kleinere plaatsjes. Ik besloot rechtsaf te gaan en liep hier door een paar kleinere plaatsjes richting de bergen. Het was ondertussen warm geworden. Een groot verschil met vanochtend. Het pad was stoffig, maar de omgeving was mooi. Rond 14.30 kwam ik aan in het plaatsje Villares de Órbigo en vond ik het wel mooi geweest voor vandaag. Ik besloot een overnachtingsplek te zoeken en kwam uit bij een kerkelijk onderkomen. Toen ik binnenkwam werd ik snel geholpen in het Spaans en ik voelde me om één of andere reden niet heel erg welkom. Waar dat aan lag weet ik niet, het kan aan mij liggen en een verkeerd gevoel zijn die ik had, maar zo voelde het op dat moment. Na een korte rondleiding heb ik mijn bed opgemaakt en gedoucht. Er waren 2 slaapkamers, met elk 3 stapelbedden. In de 1e slaapkamer was al een bed opgemaakt, dus besloot ik in de 2e slaapkamer te slapen. De douches en toiletten bevinden zich buiten in een aparte ruimte.

Nadat ik even op bed had gelegen, besloot ik om even te gaan douchen. Ik liep naar buiten één van de twee douches in en de deur bleek niet op slot te kunnen. Daarnaast had ik alleen maar koud water, wat na een wandeldag niet echt ideaal is. Nadat ik mijn was had gedaan en op had gehangen, heb ik buiten in de zon wat gegeten. Er was nog een andere pelgrim die ook buiten aan een tafeltje zat te eten. Het leek niet of de man wilde praten, dus heb ik hem met rust gelaten. Nadat ik gegeten had, heb ik op bed gelegen en wat Netflix gekeken en gerust. Later heb ik nog even in de tuin gezeten en wat muziek geluisterd. Ik heb 's avonds nog wat eten gegeten, wat ik nog in mijn tas had en ga straks niet te laat op bed. Ik heb ervoor gekozen om hier niet te dineren, want ik vond het hier niet allemaal heel hygiënisch eruitzien. Morgen is weer een dag en hopelijk is mijn overnachtingsplek dan wat beter 😉. Aan de andere kant heb ik een slaapkamer voor me alleen, dus hoop ik dat ik ondanks dat dit niet de meest ideale overnachtingsplek is, toch wat kan slapen. Tot later!

Groeten Jildert