Dag 108. Reliegos - León. 24,7 km

31 augustus 2022 - León, Spanje

Om 06.30 ging ik van bed en ik heb heerlijk geslapen. Ik heb even snel ontbeten in de gezamenlijke eetkamer met Medina en Elizabetha. Nadat ik mijn spullen had gepakt, stond ik om 07.10 buiten om op pad te gaan. Ik was één van de laatsten die vertrok. Dit wist ik omdat bijna alle schoenen uit het schoenenrek al weg waren.

Toen ik de albergue verliet was het aan het schemeren. Toen ik door het plaatsje liep en de route zocht, kwam ik meteen al Stefanie tegen die in een andere albergue had geslapen. Ik heb een stuk met haar samengelopen. We kwamen door een plaatsje en Stefanie besloot wat te drinken en ik wilde graag even alleen lopen, dus ben ik doorgelopen. Het was bewolkt en ik vond het best wel fris. Ik was blij dat ik mijn vest aanhad. Ik vond de route vandaag de hele dag erg mooi, waar (nog) meer afwisseling te zien was dan dat gisteren het geval was. Toen ik op een gegeven moment even rust nam, las ik dat ik een appje van Elizabetha en Medina had, met de vraag of ik samen met ze wilde ontbijten. Ik besloot om even op ze te wachten en het duurde niet lang voordat ze me hadden ingehaald. In een plaatsje verderop hebben we wat gegeten en gedronken en kwam de Belg Quinten, die wat later aan kwam lopen, bij ons zitten. 

Nadat we het eten ophadden zijn Medina, Elizabetha en ik met z'n drieën doorgelopen. Er was op dit punt nog maar weinig van de meseta te zien. We hebben tot het begin van de middag samengelopen en hebben onderweg veel roofvogels zien vliegen. We hebben net als de andere keren dat we samenliepen weer leuke en gezellige gesprekken gehad en erg veel gelachen. Op een gegeven moment heb ik afscheid van de dames genomen, want ik wilde graag even alleen lopen en daarnaast loop ik in een iets sneller tempo dan de dames. Doordat ik wat sneller loop, pas ik telkens mijn eigen wandeltempo aan. Dit is geen probleem, maar ik vond het lekker om even in mijn eigen tempo door te kunnen lopen. In het begin van de middag zag ik León in de verte liggen. Ik had een prachtig uitzicht over de stad. Ik heb in een toeristencentrum een filmpje gekeken over de geschiedenis van León met betrekking tot de Camino. Toen ik besloot door te lopen, zag ik op een gegeven moment Elizabetha weer voor me lopen. Nadat we even gerust hadden, zijn we samen op zoek gegaan naar een albergue en besloten we om in de kerkelijke albergue te overnachten. Rond 14.30 kwamen we hier aan.

De mannen en vrouwen slapen hier gescheiden in verschillende slaapzalen. Nadat ik een rondleiding had gekregen, waren er helaas alleen nog maar de bovenste bedden van stapelbedden vrij. Ik besloot een bed bij het raam uit te zoeken en nadat ik gedoucht had, heb ik even buiten gezeten en aan mijn blog gewerkt. Medina (die ook in deze albergue slaapt) en Elizabetha wilden gaan kijken bij de kathedraal, maar eerst even wat eten. Ze vroegen of ik mee ging en dat leek me gezellig en een goed plan. Rond 16.00 liepen we naar de kathedraal, maar ergens een restaurant vinden die open én betaalbaar was, ho maar. Het was een hele zoektocht en we hebben een heel stuk gelopen. Uiteindelijk kwamen we aan bij een groot winkelcentrum met een supermarkt. Ondertussen waren we alle drie erg moe geworden van onze zoektocht naar eten. Nadat we eten hadden gekocht, zijn we snel terug naar de albergue gelopen en hebben het eten dat we gekocht hadden in de gezamenlijke keuken met z'n drieën opgegeten. Het was erg lekker en wederom gezellig, maar het was toch anders dan we ons van tevoren hadden voorgesteld, toen we besloten om wat te gaan eten.

Toen we hadden gegeten en de afwas hadden gedaan, besloten we rond 18.15 een nieuwe poging te wagen om de kathedraal te bezichtigen. Deze was gelukkig tot 20.00 open. Terwijl we naar de kathedraal toeliepen heb ik ontzettend genoten van de stad. Er staan hier prachtige gebouwen, veel kerken en er zijn veel leuke pleintjes. Eenmaal aangekomen bij de prachtige kathedraal, besloot Medina om niet mee naar binnen te gaan. Elizabetha en ik zijn wel naar binnen gegaan en daar heb ik geen seconde spijt van gehad. Toen ik een stap de kathedraal binnen had gezet, heb ik met open mond naar de schoonheid hierbinnen gekeken. Het eerste wat je ziet bij binnenkomst zijn de prachtige glas in loodramen, die overal in deze kathedraal te vinden zijn. Ik ben tijdens mijn reis de kunst en schoonheid van glas in loodramen steeds meer gaan waarderen en in deze kathedraal waren de glas in loodramen overal waar ik keek te zien. Ik had een audiotour gedownload en aan de hand hiervan ben ik door de kathedraal gelopen. Wederom een prachtige beleving en ervaring.

Toen ik buiten kwam heb ik met Saakje gebeld, die net terug van haar vakantie was gekomen. Ik vond het erg leuk om haar stem weer te horen en met haar te kunnen praten. Ik heb buiten gewacht, totdat Elizabetha uit de kathedraal kwam en samen zijn we terug naar de albergue gelopen. Onderweg hebben we nog een ijsje gekocht en heeft Elizabetha me foto's op haar mobiel van haar kunst laten zien. Elizabetha is student om lerares te worden in Kroatië en heeft als extra vak kunst gekozen. Eenmaal terug bij de albergue wilde ik vroeg op bed gaan, maar voordat ik naar bed zou gaan heb ik buiten nog even met Medina en Elizabetha gepraat. Terwijl we aan het praten waren, werden we uitgenodigd door een non om mee te gaan naar de pelgrimsmis. We besloten uiteraard om met de non mee te lopen. Nadat we in een vertrek voor de kerk instructies hadden gekregen, gingen we de kerk in met in totaal zo'n 12 pelgrims. De nonnen zaten al te wachten in de kerk. De mis was erg bijzonder en duurde ongeveer 20 minuten. Aan het einde van de mis kregen we een zegen en een opgerold papiertje met een "wijze tekst" en gingen we weer terug naar de albergue. Wederom een bijzondere ervaring.

Nadat ik de Medina en Elizabetha een goede nacht had gewenst en mijn tanden had gepoetst ging ik op bed. Hier heb ik nog even met de Fransman Joel, die goed Duits sprak en al 30 jaar in Frankfurt woont, gepraat. Nadat ik oordoppen in had gedaan, hoorde ik Joel nog een hele tijd hard praten midden in de slaapzaal. Er waren meerdere mensen die probeerden te slapen, dus op een gegeven moment heb ik gevraagd of het wat zachter kon. Ik hoop dat ik ondanks dat het redelijk vol is op de slaapzaal en ik op het bovenste bed van een stapelbed slaap, toch wat kan slapen. Ciao!

Groeten Jildert

Foto’s

1 Reactie

  1. Lucie:
    2 september 2022
    Hoi Jildert, do kinst my net msr ik ha al ferskaate keren fan dy heard. De oare frys die fanút Fryslân oanrinnen kaam is. Ik kaam hjoed Garid, de Amerikaan tsjin en ek die hie it dêroer. In koarte blik op internet en ik koe him en mysels wiizer meitsje. Misskien moetsje wy elkoar nog. Ik rin in bytsje op dy foar, mar ik tink dasto wat hurder kinst.
    Groetnis Lucie Groenendal fan'e jouwer