Dag 100. Redecilla del Camino - San Juan De Ortega. 34,3 km

Dag 100! Wat een avontuur is het geweest tot nu toe. Ik heb al veel dingen meegemaakt en veel nieuwe mensen leren kennen. Ik ben mezelf meer dan eens tegengekomen en leer mezelf steeds beter kennen. Ik ben meerdere keren gevallen, een keer uitgegleden in de badkamer, in het ziekenhuis geweest en toch ben ik nog steeds onderweg. Ik heb gewandeld in prachtige omgevingen, moeilijke en makkelijke routes gehad. Ik ben verdwaald geweest, heb gewandeld in de kou, in de regen, in de hitte en in de mist. Ik ben echt supergelukkig en dankbaar dat ik dit mag en kan doen. Ik hoop dat de rest van de reis net zo mooi gaat zijn als de afgelopen 100 dagen zijn geweest.

Vanochtend werd ik rond 05.30 wakker doordat ik Sara hoorde weggaan. Ik ben weer in slaap gevallen en ben rond 06.45 van bed gegaan. Ik heb heerlijk geslapen. Om 7 uur zat ik aan het ontbijt, samen met de andere pelgrim die alleen Spaans sprak. Het ontbijt was zeer goed voor elkaar en erg lekker. Ik heb voordat ik wegging, mijn gastheer en gastvrouw bedankt voor de gastvrijheid en deze prachtige plek. Ze vonden me een goede pelgrim, wat leuk is om te horen, ook al heb ik geen idee wat de betekenis van een goede pelgrim is. Het is de 2e keer dat ik het gehoord heb, want in Los Arcos had hospitalier Dirk dit ook tegen me gezegd toen ik wegging. De gastheer vroeg voordat ik wegging of hij een foto van me mocht maken voor op Facebook en Instragram. Uiteraard mocht dat van mij 😉 en ik zal er later eens naar kijken. 

Rond 07.20 stond ik buiten om mijn tocht te vervolgen. Ik kwam al vrij vroeg de Duitser Göthlef tegen, waar ik een stuk mee samen heb gelopen. Hij komt uit Hamburg en heeft een heleboel verteld en ik heb leuke gesprekken met hem gehad. Hij heeft in het verleden vele marathons gelopen, maar door blessures moest hij hiermee stoppen en opzoek gaan naar een alternatief. Zo kwam hij uit op wandelen en uiteindelijk op de Camino. Om 9.15 kwamen we aan bij een restaurant, waar ik nog een keer ontbijt heb gehad, omdat ik alweer zin in eten had. Göthlef besloot om door te lopen. Toen ik mijn tocht vervolgde heb ik een tijdje alleen gewandeld. Ik heb in een klein plaatsje weer bij een barretje gezeten en met een Belgische en een Duitse man gepraat. De man uit België is vanuit Luik vertrokken en nadat hij verderliep heb ik nog een tijdje met de Duitse man Dieter gepraat. Ik heb leuke gesprekken met Dieter gehad, die al meerdere Camino's heeft gelopen en me een tip gaf over een mooie wandelroute in het zuiden van Portugal. Nadat we afscheid hadden genomen, ben ik weer alleen verdergelopen. 

In het begin van de dag liep de route over een weggetje dat naast de snelweg liep. 's Middags liep de route wat meer door de natuur over onverharde wegen. Ook vandaag ben ik weer door mooie plaatsen gelopen en heb ik meerdere kerken van binnen bekeken. Het laatste deel vandaag liep door het bos. Dit deel door het bos was maar liefst 12 kilometer lang, zonder plek om water bij te vullen of eten te kopen. Hier liep ik alleen en het was ontzettend warm. Door de bomen was er af en toe wat schaduw, maar er waren ook veel stukken zonder schaduw bij. Ook waren er veel vliegen die zeer irritant aanwezig waren en telkens langs mijn hoofd vlogen. Ik heb in het bos muziek geluisterd en was ondanks de hitte en de irritante vliegen ontzettend blij. Ik ben maar een paar pelgrims tegengekomen, die ik heb ingehaald en voor de rest was ik alleen in de natuur, met mijn muziek en was ik volop aan het genieten van de reis en mijn omgeving.

Om 15.45 kwam ik ter plaatse in de albergue. Er zijn 2 grote slaapzalen, waarbij ik degene uitzocht waar nog niet zoveel mensen waren. Hier kwam ik Medina en Elizabetha weer tegen. Ik heb even met ze gepraat en het was leuk om ze na een aantal dagen weer te zien. Nadat ik gedoucht had, heb ik mijn was gedaan en mijn bed klaargemaakt. Daarna ben ik naar een barretje verderop gegaan om wat te drinken. Medina en Elizabetha kwamen er ook bij zitten en ik heb op drinken getrakteerd om mijn 100e "reisdag" te vieren. Ik heb enorm met ze gelachen en het was erg gezellig. 

Om 18.30 heb ik gegeten in de albergue. Ik had gelukkig net op tijd gereserveerd, want dat moest blijkbaar voor 16.00. Ook hier was het gezellig en heb ik met een Poolse vrouw, een Oostenrijkse vrouw en een Fransman met zijn 2 kinderen gegeten. Op de kinderen na, sprak iedereen goed Engels en we hebben leuke gesprekken gehad. Rond 19.30 hadden we het eten op en ging ik nog even naar buiten om te genieten van het weer. Hier kwam ik de Italiaanse Sara tegen, met wie ik nog een hele tijd heb gepraat. Ze werd weer emotioneel en ook nu vond ik het weer lastig om haar zo te zien. Ik kon alleen maar een luisterend oor bieden. Gelukkig hebben we ook veel gelachen. Ik hoop oprecht dat ze gaat vinden waar ze naar opzoek is. Rond 21.00 ben ik op bed gegaan. Ik vond het vandaag een ontzettend mooie dag en ik was blij met eigenlijk alles 😀. Tot later!

Groeten Jildert