Dag 92. Larrasoana - Pamplona. 20,5 km

Om 06.15 ging ik vanochtend van bed. Ik had gehoord dat het Braziliaanse stel van bed af was gegaan en was in de veronderstelling dat de Nederlandse man nog op bed lag. Toen ik zo stil mogelijk naar de slaapzaal liep, was ik verbaasd dat iedereen, dus ook de Nederlandse man, aan tafel zat te ontbijten. Ik had de man niet van bed horen gaan. Nadat ik even ontbeten had en de Nederlandse man een goede terugreis naar Nederland had gewenst, stond ik om iets na 7 uur buiten. Het Braziliaanse stel was eerder al vertrokken.

In 1e instantie zou ik in T-shirt en korte broek lopen, maar het was erg fris buiten. Ik besloot toch maar mijn vest aan te doen en daar heb ik geen spijt van gehad. Toen de zon er uiteindelijk bij kwam werd het wel wat te warm met mijn vest aan, dus kon deze weer opgeborgen worden in mijn tas. De route was vandaag wederom prachtig en liep weer over mooie kleine paadjes en ook vandaag heb ik weer genoten van de mooie uitzichten.

Vandaag heb ik het overgrote deel alleen gelopen, maar ook af en toe met andere pelgrims. Zo zat ik in de loop van de ochtend bij een bankje te eten, toen de Spanjaard Koenen uit Barcelona bij me kwam zitten. We hebben even gepraat en ik vind hem een erg aardige en relaxte jongen. Ik besloot door te lopen en toen heb ik een klein stukje samengelopen met Jack en Amber, die uit Taiwan komen. Ze spreken niet heel goed Engels, dus communiceren is een beetje lastig. Ik had ze vandaag al een paar keer ingehaald omdat ze niet zo snel lopen, maar doordat ik af en toe wat langere pauzes neem haalden ze me telkens weer in 😉.

Rond 12 uur kwam ik aan in de stad Pamplona. Ik vind het een schitterende stad met veel mooie oude gebouwen. In Pamplona worden de stierenrennen gehouden en ik vond het best wel raar om te beseffen dat dit gedaan word in de straten waar ik rondliep. Het was erg druk in de stad, wat denk ik te maken heeft met de feestdag. Toch snap ik niet dat mensen met z'n vijven naast elkaar lopen op straat, waardoor niemand anders kan passeren. Ik vind zulke dingen een klein beetje frustrerend en kan me er aan irriteren. Vooral als deze mensen dan ook erg traag lopen, maar dat is mijn mening. Op een gegeven moment zag ik een kathedraal, waar ik naartoe gelopen ben. In beide "torens" van de kathedraal kon ik mannen zien staan, die de klokken aan het luiden waren. Oorverdovend, maar wel bijzonder en mooi. Ik heb een kijkje genomen in de kathedraal, waar het binnen ontzettend druk was. De kathedraal was erg mooi met veel versieringen, maar doordat het zo druk was, ben ik niet zolang gebleven.

Ik had gisteren contact gehad met Rianne en die had verteld dat er een overnachtingsplaats net voorbij Pamplona was. Dit was de Albergue de la Orden de Malta, oftewel een overnachtingsplek van de orde van Malta. Ik besloot hiernaartoe te lopen. Het laatste stukje tussen Pamplona en mijn overnachtingsadres, liep voor een deel langs de University of Navarra. Ik vond het een mooie omgeving, waar groene en goed onderhoude parken waren. In tegenstelling tot vanochtend, was het laatste deel van de route erg warm. Dit maakte het toch ook wel weer een beetje zwaar. Van ver zag ik een rode vlag op een oud gebouw staan, wat wel iets weg had van een kasteel. Mijn overnachtingsadres bleek hier tegenover te zijn en daar aangekomen bleek "het kasteel" een kerk te zijn.

Om 14.00 was ik ter plaatse en werd ik geholpen door vrijwilligster Maiti. Een erg aardige vrouw, die me nadat ik me had ingeschreven een rondleiding door het gebouw gaf. Het was weer goed voor elkaar, maar er waren best al wat mensen aanwezig. Ik besloot een bed uit te zoeken waar het naar mijn mening rustig was. Daarna heb ik even gedoucht en met Maiti gepraat. Ik was erg benieuwd wat de orde van Malta inhoud en ze heeft me er wat over verteld, maar ik moet eerlijk zijn dat nu ik dit aan het typen ben, ik niet alles meer weet. De organisatie is een soort rode kruis vertelde Maiti me en is voornamelijk gevestigd rond het Middellandse-Zeegebied. Nadat ik haar bedankt had voor het vertellen van de geschiedenis, heb ik nog even op bed uitgerust. Ik ben erg moe steeds, maar dat hoort denk ik ook gewoon bij deze reis.

Iets later op de middag ben ik naar een supermarktje in de buurt gegaan en het was nu nog warmer. Ik heb even wat drinken en wat eten gekocht en heb buiten bij mijn overnachtingsadres even wat gedronken. Op een gegeven moment kwam Rianne aangelopen. We hebben gezellig met elkaar gepraat en besloten om 's avonds uit eten te gaan bij een restaurant. Voordat we weggingen heb ik nog met de Duitse Robert gepraat. Hij heeft een eigen bedrijf, waarbij hij betaald Camino's loopt. Hij neemt een probleemjongere mee op de Camino en is verantwoordelijk voor deze jongere. Een leuke ontmoeting en ik vond het erg bijzonder om te horen dat je van Camino's lopen je werk kan maken. Dat is de eerste keer dat ik hiervan hoorde.

's Avonds heb ik samen met Rianne lekker gegeten en vooral veel gepraat en gelachen. Rianne is toch wel een vriendin van me geworden tijdens deze reis, met wie ik goed kan praten. Toen we weer terugkwamen was het een uur of 21.00 en omdat ik moe was ben ik op bed gegaan. Een prachtige wandeldag en ik hoop dat dit de rest van de reis zo blijft. Omdat er meer dan genoeg overnachtingsplekken onderweg zijn, plan ik geen routes of afstanden meer en zie ik wel waar ik stop. Heerlijk die vrijheid! Ciao.

Groet Jildert