Dag 59. Bouzais - Saint-Jeanvrin. 27,4 km

13 juli 2022 - Saint-Jeanvrin, Frankrijk

Vanochtend zaten we wederom met zijn vieren aan de tafel, alleen dit keer zaten we binnen. We spraken trouwens Engels, wat iedereen prima kon spreken en verstaan. Onderling spraken Jean-Pierre en de dames nog wel eens Frans, maar daar had ik geen enkel probleem mee. Als ik wilde weten wat er gezegd werd, dan vroeg ik het wel. Ik heb in tegenstelling tot de 2 Belgische dames erg lekker geslapen. Ik werd 's ochtends een paar keer wakker van een paar muggen en een keertje door een blaffende hond. De Belgische dames hadden veel last van de muggen en die hebben daardoor niet zo goed geslapen. 

De dames kennen elkaar van hun werk als muziekdocentes en gaan na 12 dagen lopen vandaag weer terug naar België. Ze zijn in Vézelay begonnen, een dag voordat ik in Vézelay aankwam. Het ontbijt was ook weer super voor elkaar en het was wederom erg gezellig. Waarschijnlijk zie ik Jean-Pierre bij zijn volgende adres weer, omdat die ook op mijn route ligt. Nadat iedereen genoeg had gegeten en gedronken hebben we alles opgeruimd. Toen ik mijn spullen had gepakt, heb ik iedereen een hand gegeven en bedankt voor de gezelligheid en de leuke gesprekken. Tegen Jean-Pierre heb ik gezegd: "zeer waarschijnlijk tot later," omdat je nooit zeker weet hoe het loopt. Als ik de kans heb, dan ga ik zeker weer overnachten bij gastheer Jean-Pierre. Rond 08.15 stond ik buiten om op pad te gaan naar Saint-Jeanvrin, wat zo'n 26 kilometer lopen is.

Het was vandaag ook weer erg warm, meteen al toen ik op pad ging. Het werd in de namiddag zo'n 34 graden. Opzich lekker, maar om te wandelen is het eigenlijk wel wat te warm. Ook vandaag was de 4 liter water die ik meehad op en ik moest zelfs het laatste stukje zonder water doen. Het lopen ging me ook vandaag weer prima af en ik verdraag de warmte eigenlijk erg goed, dus ik heb niets te klagen.

Toen ik op het eind van de ochtend een klein plaatsje binnenliep, zag ik de 2 Nederlandse mensen die ik gisteren bij het kanaal tegenkwam in de verte fietsen en we hebben even naar elkaar gezwaaid. Bij de kerk stond een bankje in schaduw, waar ik wat gegeten heb. Voordat ik verderging heb ik snel even een kijkje genomen in de kerk, waar allemaal mensen aan het klussen waren. Ik vermoed dat ze bezig waren met voorbereidingen treffen voor morgen, want dan is het 14 juli wat hier een feestdag is (viering Franse revolutie). Ik heb even gedag gezegd en ben toen maar weer verdergelopen, omdat ik niet in de weg wilde lopen.

Voor het eerst sinds ongeveer een week, heb ik het idee dat ik weer in een rustige omgeving ben. Dat was ik de afgelopen dagen ook wel, maar er waren gedurende de dag wel steeds auto's te zien en te horen. Vandaag is het voor het eerst sinds een aantal dagen, op de ochtend na, dat ik niet over of langs een drukke weg ben gelopen. Dat geeft me toch weer zo'n heerlijk rustgevend gevoel, vooral ook omdat ik vrijwel niemand tegen ben gekomen onderweg. De omgeving is de afgelopen paar dagen ook mooi geweest, alleen moet ik eerlijk zeggen dat dit gedeelte van de reis niet het allermooiste is. Ik heb tijdens mijn reis in mooiere omgevingen en landschappen gelopen, maar ook dit hoort erbij en het zal vanzelf wel weer mooier worden.

Rond 16.00 kwam ik (redelijk) doorweekt van het zweet aan bij mijn gastadres. Hier werd ik ontvangen door mijn gastvrouw Monique. Monique is een hele vriendelijke vrouw, die redelijk goed Engels spreekt. Ze ontvangt hier uitsluitend pelgrims en geen toeristen. Ze heeft de Camino zelf niet gelopen, zoals best veel mensen die pelgrims ontvangen dat wel gedaan hebben. Ze vertelde dat hier niet heel veel pelgrims komen, omdat de woning een stukje van de route afligt. Ik vind dit echt een wonderschone plek en het is hier erg rustig. Het huis is ook erg mooi van zowel de buitenkant als de binnenkant. Vanuit het huis heb je een prachtig uitzicht op de vele zonnebloemvelden, wat ik er ontzettend mooi uit vind zien met die mooie gele kleur. 

Nadat ik mijn ijskoude limonade ophad, kreeg ik een rondleiding van mijn gastvrouw en liet ze me mijn slaapkamer zien. Ze zei dat het eten om 19.00 klaar is, dus heb ik na het douchen even uitgerust op de kamer. Ook boven is het erg mooi en lekker ruim. Hier hangen allerlei schilderijen en er staat een boek van Vincent van Gogh, die als het ware tentoongesteld word. Mijn gastvrouw blijkt enorm fan te zijn van Vincent van Gogh. Vanaf de slaapkamer waar ik overnacht, heb ik een nog beter zicht over de zonnebloemvelden (zie foto's).

Rond 18.45 ben ik naar beneden gegaan om te eten. Hier zaten gastvrouw Monique en gastheer Pierre al aan tafel. Gastheer Pierre spreekt alleen maar Frans, maar we konden toch redelijk communiceren door middel van mijn gebrekkige Frans, hulp van gastvrouw Monique die als tolk optrad en met handgebaren. Wat wel grappig was, is dus dat mijn gastheer geen Engels spreekt, maar het meeste wel begreep wat ik in het Engels zei, als ik met mijn gastvrouw aan het praten was. Mijn gastvrouw begreep dit dan weer niet altijd en dan trad mijn gastheer als tolk op. Zo hadden we leuke gesprekken met ons drieën.

Monique vertelde dat ze als verpleegster met erg zieke kinderen in het ziekenhuis heeft gewerkt. Pierre is ICT'er geweest en ze zijn nu beiden met pensioen. Gastheer Pierre, heeft last van de longen en zit een groot deel van de dag aan de zuurstof. Dat hij last had van zijn longen merkte ik ook wel tijdens het eten, omdat hij op sommige momenten heel moeizaam ademde. Ondanks dat, is het een erg goedlachse en vriendelijke man. 

Ik kreeg een heerlijk viergangenmenu voorgeschoteld, wat ook echt weer fantastisch was. Ik eet eigenlijk mijn hele reis goed en lekker en ik ben denk ik ook wel iemand die snel tevreden is, maar het eten van gisteren en vandaag was echt voortreffelijk, zo ontzettend lekker. Na het eten ben ik naar boven gegaan, waar ik even van het uitzicht heb genoten en lekker op bed heb uitgerust. Ik heb afgesproken met gastvrouw Monique dat ik 06.30 beneden zal zijn voor het ontbijt, dus heb ik de wekker om 06.00 gezet.

Ik zal straks maar weer vroeg gaan slapen. Morgen zal mijn reis naar La Châtre gaan, waar ik zal overnachten in een onderkomen dat door de kerk word beheerd. Ik ben zeer benieuwd. Tot later!

Groeten Jildert

Foto’s