Dag 57. Saint-Pierre-le-Moûtier - Valigny. 32 km

11 juli 2022 - Valigny, Frankrijk

Vanochtend zat ik om 07.30 aan een uitgebreid ontbijt met mijn gastheer Alain en gastvrouw Sylvie. We hebben nog even gezellig gepraat en nadat ik betaald had en de stempel in mijn pelgrimspaspoort had gekregen, ging ik rond 08.15 weer op weg.

Het was ook vandaag weer erg mooi weer en het was ook weer ontzettend warm. Dit zal de komende dagen zo blijven. Ik heb vandaag erg veel water gedronken, ik denk alles bij elkaar zo'n 4 liter. Ik heb ook weer goed zonnebrand gesmeerd, wat natuurlijk ook belangrijk is. Ondanks de hitte ging het lopen me ook vandaag weer goed af. Ik heb helemaal geen last meer van mijn buik gehad, wat natuurlijk helemaal perfect is.

Ik heb vandaag weer erg veel vlinders gezien en toen ik ergens in de middag een bankje bij een vijvertje in de schaduw zag staan, besloot ik hier te gaan zitten. Er sprongen van allerlei kanten kikkers in het water en toen ik even goed keek, zag ik een kleine slang in het water. Een mooi gezicht, maar ik ben toch maar weer doorgelopen, want ik heb het niet zo op slangen 😉.

Ik heb vandaag weer mooie dingen gezien onderweg. Zo ben ik weer in mooie kleine plaatsjes geweest, ben ik over een brug gelopen die over een mooie rivier liep en heb ik weer door bossen mogen lopen waar het heerlijk koel was in de schaduw. Helaas liepen meerdere delen van de route vandaag weer langs een drukke weg. Onderweg op deze drukke weg, kwamen 2 fietsers me tegemoet fietsen. Ik hoorde ze in het Nederlands tegen elkaar zeggen: "dat is een echte" en "ja, dan moeten wij niet zo zeuren". Hier moest ik om lachen en toen ze langsfietsen en bonjour zeiden, heb ik ze succes gewenst met hun tocht. Ik weet alleen niet of ze me gehoord hebben. 

Ik heb vandaag meerdere keren rust genomen in de schaduw. Heerlijk om even bij te kunnen komen. Ik heb vandaag helaas geen winkel gezien, althans niet 1 die open was. Om 14.00 heb ik even wat gegeten in een dorpje wat superlekker was en kon ik even heerlijk bijkomen voordat ik mijn tocht voortzette.

Vandaag ben ik veel blaffende honden tegengekomen. Gelukkig zaten ze bijna allemaal achter een hek, met de nadruk op bijna. In de ochtend liep ik nietsvermoedend door een straatje in een dorpje, toen er opeens een grote hond (zie foto's) uit het raam hing en naar me blafte. Ik schrok nogal, want dit had ik natuurlijk niet verwacht. Gelukkig bleef hij waar hij was en sprong hij niet de straat op. Nadat ik gegeten had in het dorpje, liep ik langs een huis en kwam er een hond blaffend op me af. Ook hier schrok ik weer ontzettend van, maar gelukkig deed hij me niks. Er renden 2 jongens achter de hond aan, want blijkbaar was hij ontsnapt. De hond ging er hard vandoor en ik heb hem niet weer gezien. Tot slot werd ik nog begroet door 2 blaffende honden op mijn gastadres, waarbij er 1 door een kier in het hek sprong. Gelukkig waren ook deze honden erg vriendelijk, maar ik blijf het toch een beetje vervelend vinden, die blaffende honden.

Rond 16.45 kwam ik aan bij mijn gastadres, waar ik naast de 2 honden vriendelijk werd ontvangen door mijn gastvrouw Aline. Aline is een Belgische vrouw, uit Wallonië, maar spreekt naast Frans ook erg goed Engels. Ze woont hier samen met haar man (ik ben zijn naam vergeten, maar die was erg moeilijk) en ze zijn 3,5 jaar geleden vanuit België vertrokken hiernaartoe. Ze hebben een erg mooi huis, wat ze grotendeels opgeknapt hebben en hebben een aparte ruimte voor pelgrims. Hierin staat een groot bed en er is een badkamer. In de badkamer staat ook een wasmachine waar ik gebruik van kon maken, waar ik erg blij mee ben, want ik heb ook vandaag weer ontzettend gezweet.

Nadat ik gedoucht had, heb ik heerlijk buiten onder een parasol in de schaduw genoten van de rust en de mooie omgevingsgeluiden. Het is hier erg rustig, op de geluiden van de dieren die hier rondlopen na. Naast de 2 honden die hier in de tuin rondlopen, lopen er ook een heleboel kippen en eenden rond. Ook zijn er pauwen en geiten. Een mooi gezicht om dat zo te zien, met al die beesten die heen en weer rennen en waggelen.

Rond 19.30 zat ik binnen aan tafel met Aline en haar man. Ik kreeg weer heerlijk eten en we hadden eerst groenten als voorgerecht en kregen chili concarne als hoofdgerecht, wat erg lekker was. Het was leuk praten met Aline, die af en toe als tolk optrad tussen haar man en mij. Een erg aardig stel. Aline wist veel leuke verhalen te vertellen over haar reis, toen ze van België naar Santiago de Compostella is gelopen. Na het eten heb ik nog even op "mijn kamer" uitgerust en ik ga vandaag weer op tijd op bed. Ook vandaag ben ik weer erg moe, maar dat is ook niet gek, na zo'n grote afstand als vandaag afgelegd te hebben.

Morgen om 7 uur staat het ontbijt klaar. Ik weet nog niet waar ik morgen naartoe ga, maar dat zie ik morgen wel even 😉.

Groetjes Jildert

Foto’s

1 Reactie

  1. Wim Splinter:
    13 juli 2022
    Ha, ha 7 uur vroeg op :-) Wacht maar tot je werkzame leven weer begint!