Dag 117. Liñares - Samos. 26 km

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de lieve berichtjes. Het doet me ontzettend goed om zoveel berichten van zoveel verschillende mensen te krijgen. Deze berichtjes helpen me de laatste kilometers en dagen door 😉. Nogmaals bedankt allemaal!

Om 06.45 sprongen de lichten van de albergue automatisch aan. Ik was iets ervoor al wakker geworden en had ondanks dat het vannacht koud was in de slaapzaal, ontzettend lekker geslapen. Medina kwam mijn vest en lange broek terugbrengen die ze van me had geleend. Ze had ze vannacht aangedaan en mede daardoor heeft ze het gelukkig niet heel koud gehad vannacht. Om 07.15 ben ik van bed gegaan en heb ik beneden in het keukentje met Elizabetha en Medina ontbeten. We hebben nog even met Kristien gepraat en rond 07.45 ben ik alleen vertrokken. De zon begon net op te komen en ik had een prachtig uitzicht op de vallei, waar een deken van wolken hing. Daarnaast zorgde de zon ervoor dat er allerlei mooie kleuren te zien waren in de lucht. Ik kreeg door deze prachtige lucht een beetje het gevoel alsof ik in een schilderij rondliep.

Ik was vanochtend wederom met mijn vest en lange broek aan vertrokken. In de ochtend heb ik bij een barretje wat thee gedronken. Hier werd ik weer "ingehaald" door een aantal pelgrims die ik eerder deze ochtend al voorbij was gelopen. De wandeltocht is geen race en het kon me niet zoveel schelen dat veel pelgrims me inhaalden. Ik loop in een redelijk snel tempo en dat vind ik heerlijk. Voor mijn gevoel klopt het ook echt wel, dat het steeds drukker word naarmate Santiago de Compostella dichterbij komt. Ik heb ook vandaag weer ontzettend genoten van de prachtige wandelroute, de omgeving en de natuur. Eigenlijk geniet ik daar tijdens mijn hele reis al enorm van en val ik voor mijn gevoel in herhaling doordat ik dit elke dag benoem, maar zo ervaar ik het wel 😉. Op een gegeven moment werd het redelijk warm en heb ik mijn vest uitgedaan en de pijpen van mijn afritsbroek afgeritst. Ja, ik heb een afritsbroek en die is eerlijk gezegd superhandig.

Ik had besloten om in het plaatsje Samos te overnachten. Voordat ik hier aankwam hoorde ik een aantal keiharde knallen en ik vroeg me af wat dit was. Op een gegeven moment haalde ik een oudere vrouw in, die tegen me begon te praten. Ze komt uit Amerika en is een aantal dagen geleden begonnen met wandelen. Nadat ik haar een goede reis heb gewenst, ben ik doorgelopen want ik wilde graag alleen lopen. Rond 13.30 kwam ik aan in het plaatsje Samos. Ik vond deze plaats ontzettend mooi vanwege het prachtige klooster. Bij het plaatsje kreeg ik een beetje een middeleeuws gevoel door de oude gebouwen. Ik zat te twijfelen om in een albergue te gaan slapen, of om toch naar het klooster te lopen en hier te overnachten. Ik besloot voor het klooster te gaan, want deze zag er ontzettend mooi uit en ik ging ervan uit dat dit weer een mooie ervaring zou worden. Toen ik richting het klooster liep, zag ik een aantal verklede mannen en een aantal mannen in pak op een pleintje voor het klooster staan. Ze waarschuwden me dat ik afstand van een soort kanon moest houden en ik zag hoe één van de mannen er iets in deed. Een aantal seconden later volgde er een enorme knal, dus dit was wat ik eerder deze middag gehoord had. Het bleek dat er een vrijgezellenfeest o.i.d gaande was.

Rond 14.00 kwam ik aan bij de achterkant van het klooster waar de overnachtingsplek was. Helaas slaap ik vannacht niet in het hoofdgebouw, maar dat is niet zo erg. Er staan hier 17 stapelbedden in één grote ruimte. Via een grote deur kom je bij de badkamer. De badkamer heeft 4 wc's, 4 douches en 4 wastafels. Het zag er allemaal schoon uit, dus besloot ik om hier te blijven overnachten. Ik werd geholpen door een Spaanse hospitalier, die alleen maar Spaans sprak, maar erg vriendelijk was. Door middel van handgebaren en een beetje hulp van Google Translate konden we elkaar begrijpen. Hij maakte me duidelijk dat ik vanaf morgen dagelijks 2 stempels in mijn pelgrimspaspoort moet krijgen, om aanspraak te kunnen maken op een "compostella", die ik in Santiago de Compostella kan krijgen. Een compostella is een soort certificaat, ook wel pelgrimsgetuigeschrift, waarmee je kunt aantonen dat je de tocht naar Santiago de Compostella hebt voltooid.

Nadat ik een bed had uitgezocht en had gedoucht, heb ik boodschappen gedaan in een klein supermarktje en in alle rust buiten gegeten. Ik vond het erg warm buiten, dus besloot ik terug te gaan naar mijn overnachtingsplek, waar het lekker koel was. Ik heb even op bed gerust, tot Medina, die ik niet verwacht had, plotseling binnen kwam lopen. We hebben even gepraat en nadat ze gedoucht had, zijn we naar het park gegaan en hebben daar in de schaduw van een boom gezeten en gezellig gepraat.

Na een tijdje ben ik terug naar de albergue gegaan, waar inmiddels veel mensen waren. Ik heb een magnetronmaaltijd opgewarmd, die ik 's middags bij het supermarktje had gekocht. In het keukentje, wat eigenlijk niets anders was dan een tafel met een magnetron en wat borden en bestek, zaten meerdere mensen te eten. De Duitse Linea die ik een aantal dagen geleden had ontmoet, zat hier ook aan tafel en ik heb even met haar gepraat tijdens het eten. Morgen komt haar moeder in Sarria aan, vanaf waar ze samen naar Santiago de Compostella zullen lopen. Ze straalde helemaal toen ze me dit vertelde en ik ben blij voor haar dat ze haar moeder weer gaat zien. Ze vertelde dat het klooster erg mooi was, dus heb ik daar na het eten een kijkje genomen.

Het klooster was inderdaad erg mooi en terwijl ik op een bank om me heen zat te kijken, zag ik een paar monniken zitten. Op een gegeven moment werd de grote toegangsdeur dichtgedaan door een monnik en besloot ik het klooster te verlaten, voordat ik "gevangen" zat. Er was nog een deur van normaal formaat, die ik in eerste instantie niet had gezien, die openstond en waardoor ik naar buiten ben gegaan. Ik vermoed dat de monniken zich klaarmaakten voor de mis. Toen ik het klooster had verlaten, ben ik weer naar het parkje gelopen, waar Medina en Elizabetha op het gras zaten. Ik heb nog even bij ze gezeten en besloot op een gegeven moment dat ik het wel prima vond.

Ik ben terug naar mijn overnachtingsplek gelopen en hier heb ik nog even op bed gelegen en aan mijn blog gewerkt. Daarna heb ik mijn tanden gepoetst en ben ik rond 21.00 op bed gegaan om te gaan slapen. Morgen zal ik (denk ik) de 100 kilometergrens passeren en langs de plaats Sarria lopen. Sarria is een zeer populair startpunt voor veel pelgrims en ik heb gelezen en gehoord dat hier ontzettend veel pelgrims zullen zijn. Ik ben benieuwd, we gaan het meemaken. Ciao!

Groetjes Jildert