Dag 105. Villalcázar de Sirga - Ledigos. 28,9 km

Ik heb vannacht niet lang, maar best goed geslapen. Ik hoorde dat Mishko en Dominik al vroeg van bed gingen. Ik besloot om nog even te blijven liggen. Om 7 uur moest iedereen het pand verlaten hebben, wat ik best wel vroeg vond. Nadat ik mijn spullen had gepakt en me klaar had gemaakt, stond ik iets na 7 uur buiten om mijn tocht te vervolgen.

De zon begon weer langzaam achter me op te komen, wat er weer prachtig uitzag. De stilte in de ochtend was wonderschoon en ik heb af en toe stilgestaan om naar de stilte te luisteren. Ik vind het fantastisch hoe mooi dat de stilte hier eigenlijk is. Daarnaast heb ik vrijwel de hele dag silhouetten van de bergen in de verte gezien, wat naar mijn mening een prachtig uitzicht is. Toen ik bij een dorpje aankwam, besloot ik even uit te rusten. Medina, die vanochtend iets later dan mij was weggegaan, kwam aangelopen en we besloten om samen bij een barretje te ontbijten. We hebben erg lang bij het barretje gezeten en gezellig gepraat en gelachen. Medina wilde graag alleen lopen, dus ben ik alleen doorgelopen. Toen ik het barretje verliet, zag ik de Amerikaanse Stefanie buiten op het terras zitten. Ik heb even gedag gezegd en toen ik doorliep kwam ik de Duitser Göthlef tegen. Ik wilde op dat moment ook graag alleen lopen, dus heb ik dat tegen Göthlef gezegd. Gelukkig was dit voor hem geen probleem.

Een groot deel van de route liep vandaag langs een pad, dat 17 kilometer lang was, zonder dat er onderweg een dorpje of plaatsje was. Het begin van het pad liep langs een redelijk drukke weg. De drukke weg liep op een gegeven een andere kant op en maakte plaats voor (wederom) vele gele velden. Ongeveer in het midden van de 17 kilometer stond een foodtruck, waar ik besloot wat te drinken. Hier zaten meerdere pelgrims en de eigenaar van de foodtruck kwam even bij me aan een tafeltje zitten. Ik heb even met hem gepraat en zag meerdere pelgrims voorbij lopen. Toen ik mijn tas had gepakt en de eigenaar had bedankt, kwam ik Stefanie tegen. Ik heb een hele tijd met haar samengelopen en gepraat. Op een gegeven moment zagen we Medina, die voor ons liep, onder een boom gaan zitten om wat te eten. Ze vroeg of we bij haar wilden zitten. Dit hebben we gedaan en nadat we wat hadden gegeten, zijn we met z'n drieën doorgelopen. Het was erg warm en er was weinig schaduw te vinden onderweg, maar door het gezelschap ging het me vrij gemakkelijk af. We hebben leuke gesprekken gehad over verschillende onderwerpen en vooral erg veel gelachen.

Op een gegeven moment zag ik een kerktoren en wist ik dat we vlakbij een plaatsje waren. Door de kerktoren wist ik ook dat we het einde van het 17 kilometer lange pad hadden bereikt en hadden overleefd 😉. In het plaatsje aangekomen zagen we een groot terras met parasols staan, waar we bij de Roemeen Andrei en de Française Chloe hebben gezeten. Stefanie besloot hier te overnachten en Medina en ik zijn doorgelopen, nadat we wat hadden gedronken en afscheid van de rest hadden genomen. Ik kan goed met Medina praten en naast dat we veel lachen, kunnen we ook serieuze gesprekken hebben. Om een uur of 16.00 kwamen we aan in Ledigos. Elizabetha had ons een berichtje gestuurd in welke albergue ze slaapt, want ze overnacht ook in dit plaatsje. Ze had geappt dat het beter is om een privékamer te nemen voor een klein bedrag extra. Ik besloot in 1e instantie voor een stapelbed te gaan, maar na een rondleiding gekregen te hebben, besloot ik toch maar voor een privékamer te gaan. De reden hiervoor is dat ik de slaapzaal niet echt hygiënisch vond. Dit besloten Medina en Elizabetha uiteindelijk ook te doen.

Medina en ik besloten een wasmachine te delen. Nadat we onze was in een wasmand hadden gedaan en een oudere man geld hadden gegeven, ging hij het voor ons wassen. Doordat er meerdere wasmanden stonden en dus meerdere mensen hun was gewassen wilden hebben én er maar één wasmachine was, wisten we dat we moesten wachten. We hebben even op de slaapkamer van Medina en Elizabetha gezeten en gepraat. Ik kan ontzettend met ze lachen. Het is gek, want Medina en ik waren erg moe, maar het is net alsof Elizabetha altijd energie heeft.

We zijn met z'n drieën uit eten geweest bij een albergue verderop. Om 18.30 was hier een pelgrimsmaaltijd te krijgen. Pelgrimsmaaltijden zijn vaak simpel, maar daardoor ook goedkoop. We kregen een driegangenmenu voorgeschoteld en hadden bij elke gang de keuze uit 2 gerechten. Als hoofdgerecht had ik vis, maar dit was anders dan ik me had voorgesteld (zie foto's). Toch heb ik het opgegeten en het was best lekker. Nadat we ons heerlijke driegangenmenu op hadden, waren we rond 20.00 terug bij de albergue. Onze was lag voor ons klaar in een wasmand en deze hebben we opgehangen. Nadat ik mijn was had opgehangen, heb ik afscheid van de dames genomen en ze een goede nacht toegewenst.

Rond 20.30 ben ik op bed gegaan in mijn privékamer. Ik hoop dat ik vannacht weer wat kan slapen. Voor morgen wordt er erg slecht weer voorspeld met onweer. Ik wil absoluut niet rondlopen op de mesata met de open vlaktes als het onweert, dus ik zal de weersvoorspelling morgen goed in de gaten houden. Buenas noches!

Groeten Jildert