Dag 104. Itero de la Vega - Villalcázar de Sirga. 29 km

Om 06.30 ging vanochtend de wekker. Ik ben een paar keer wakker geweest omdat Jarred best hard aan het snurken was. Hij had me hier gisteren al voor gewaarschuwd, maar dat hij zo hard zou snurken had ik niet verwacht. Het geluid wat Jarred produceerde verwacht je bij iemand die 2x zijn formaat is. Daarnaast was er een haan die al vroeg begon te kraaien, dus ik heb niet een geweldige nacht gehad. Gelukkig lag het bed dan weer wel lekker. Nadat ik mijn spullen had gepakt en een broodje had gegeten, ben ik rond 7 uur op pad gegaan.

Toen ik begon met wandelen was het aan het schemeren en de zon kwam langzaam achter me op. Ook vandaag zorgde de zonsopkomst voor een prachtige lucht, met allerlei verschillende mooie kleuren. Eenmaal aangekomen in een plaatsje besloot ik om nog een keer te ontbijten. Ik heb een bakje thee gedronken en een broodje omelet met ham en kaas gegeten. Dit was het lekkerste ontbijt wat ik tot nu toe gehad heb hier in Spanje. De barman die me hielp sprak zelfs een klein beetje Nederlands. Toen ik het eten ophad, ben ik weer verdergelopen.

Op een gegeven moment kwam ik aan bij een kanaaltje en hier zag ik wat mensen vissen. Het was me niet duidelijk waar ze naar aan het vissen waren, want ze gebruikten geen normale hengels. Ik zag 2 vissers op een stoel zitten en vroeg waar ze naar aan het vissen waren. Het bleken rivierkreeftjes te zijn. Er zitten hier blijkbaar een heleboel, want de vissers hadden emmers vol met de rivierkreeftjes. Het gaf me een lekker gevoel om een tijdje naast het kanaaltje te lopen, want dat is weer even wat anders, dan telkens over stoffige weggetjes door een geel landschap te lopen. In een dorpje verderop heb ik wat boodschappen gedaan bij een supermarkt en heb ik in een kerk, die van de buitenkant wel wat weghad van een kasteel vond ik, een kijkje genomen. 

Het was vandaag af en toe bewolkt en er waaide zo nu en dan wat wind. Ondanks de wind en de bewolking, was het redelijk warm vandaag. Op het einde van de ochtend, had ik de keuze om linksaf te gaan en langs een asfaltweg te lopen, of om rechtsaf te gaan en over een pad te lopen dat langs bomen liep. Ik besloot rechtsaf te gaan, want ik verwachte hier wat meer schaduw dan langs de asfaltweg. Ondanks de bomen was er helaas niet veel schaduw en toen ik hier liep, had ik wat moeite met de warmte. Daarnaast zag ik op een afstand een kerk staan, die maar niet dichterbij leek te komen, wat ook niet echt hielp. Ook waren er geen andere pelgrims voor of achter me te zien. Hierdoor twijfelde ik wel even of ik goed liep, maar de markering was duidelijk en ik liep goed. Wel grappig om te merken dat ik mezelf nu af begin te vragen of ik wel goed loop, als ik een tijdje geen andere pelgrims zie. In Nederland, België en een groot deel van Frankrijk liep ik alleen en maakte ik me geen zorgen als ik geen andere pelgrims zag 😉. Ik heb vandaag trouwens überhaupt niet zoveel pelgrims gezien als de afgelopen dagen en ik heb vandaag de hele dag alleen gelopen. Ik heb gehoord dat er pelgrims zijn die de meseta overslaan en met de bus gaan. Aan de ene kant kan ik begrijpen waarom ze dit doen, onder andere vanwege de hitte en het gevoel van eindeloosheid. Aan de andere kant vind ik het persoonlijk een prachtige omgeving en heb je hier veel ruimte om na te denken over verschillende dingen.

Eenmaal aangekomen in het plaatsje Villalcázar de Sirga, besloot ik eerst een kijkje te nemen in een kerk. Deze zou net dichtgaan, maar ik mocht nog snel even een kijkje nemen. Toen ik na een snelle bezichtiging weer buitenstond,  besloot ik naar een hostel tegenover de kerk te lopen, om te kijken of ik hier kon overnachten. Deze was helaas vol, dus besloot ik nog een stukje door te lopen naar een ander hostel. Onderweg hiernaartoe zag ik een vlag van de orde van Malta bij een gebouw hangen. Bij deze organisatie heb ik eerder ook al geslapen vlak buiten Pamplona. Ik besloot om te kijken of het mogelijk was om hier te blijven slapen.

Ik was er rond een uur of 14.00 en werd geholpen door een Spaanse hospitalier, die geen woord Engels sprak. Toch begreep ik hem met behulp van Google Translate en handgebaren. Er was nog plek dus besloot ik hier te overnachten. Het is een donativo, dus ik mag zelf bepalen wat ik betaal. De Spaanse hospitalier gaf me een rondleiding en ik heb een bed uitgezocht in de slaapzaal, waar 6 stapelbedden staan. Ik was als eerste aanwezig, dus ik had de eerste keuze. Ik besloot een bed bij het raam uit te zoeken. Er zijn hier verder nog 2 aparte douches, 3 aparte wc's en een grote keuken met een grote eettafel. Om warm water te krijgen voor het douchen, moet je 1 euro betalen in een automaat. Toen ik ging douchen was ik dit vergeten te doen, dus heb ik snel even gedoucht in ijskoud water. Nadat ik gedoucht had en mijn bed had opgemaakt, heb ik even op bed gelegen en uitgerust.

Na een poosje kwamen er twee andere pelgrims afzonderlijk van elkaar binnen. Dit bleken Mishko uit Slovenië en Dominik uit Duitsland te zijn. Later kwam de Amerikaanse Medina binnenlopen, waar ik een tijdje mee gepraat heb. We hebben samen wat gegeten in de keuken. Medina is tijdens deze reis een vriendin van me geworden en ik was blij om haar weer te zien. Dominik kwam bij ons aan tafel zitten en we hebben gezellig gepraat. Dominik is 22 jaar en is alleen op reis gegaan om zichzelf beter te leren kennen. Hij is student vliegtuigmonteur en ik vond het knap om te horen dat hij precies weet wat hij wil doen met zijn leven. Hier ben ik wel een klein beetje jaloers op, omdat dit voor mij (nog) niet duidelijk is. Daarnaast heeft Dominik een aanstekelijke lach en is hij erg aardig.

Medina, Dominik en ik besloten om 's avonds samen te eten. Nadat we boodschappen hadden gedaan, wilde Medina graag voor ons koken. We hebben pasta met groenten gehad en het was erg lekker. Het was ook tijdens het eten weer gezellig en ik heb veel gelachen. Toch merkte ik dat ik weer moe was. Ook niet zo gek denk ik, na een redelijk zware wandeldag als vandaag. De Sloveense man Mishko wilde niet mee eten, maar had wel ijsjes voor ons meegenomen die we als toetje hebben gehad. Nadat Dominik en ik hadden afgewassen, heb ik nog even uitgerust op bed. Hier heb ik ook nog leuke gesprekken gehad met Medina en Dominik, tot ik besloot dat het wel goed was voor vandaag. Morgen is weer een nieuwe dag 😉. Tot later!

Groeten Jildert