Dag 102. Burgos - Hontanas. 26,7 km

25 augustus 2022 - Hontanas, Spanje

Vanochtend ging om 06.45 de wekker en heb ik samen met Rianne ontbeten. Tijdens het ontbijt konden we vanuit de studio veel pelgrims zien lopen. Ik heb redelijk goed geslapen op de slaapbank. Het had iets beter gekund, want er kwam vannacht veel lawaai van buiten, maar ik heb nog steeds niks te klagen 😉. Nadat we onze spullen hadden gepakt, verlieten we de studio rond 07.30 en namen we afscheid. Er liepen meerdere wegen uit Burgos en we wilden beiden een andere route lopen. 

Ik liep Burgos uit via een mooi park. Ik liep in het begin van de ochtend alleen en haalde redelijk wat pelgrims in. Op een gegeven moment kwam ik aan in een plaatsje en besloot ik even wat te drinken. Hier kwam ik Elisabetha, Medina, Koenen en nog een aantal andere pelgrims tegen. Ik heb even met ze gepraat en heb er wat gedronken. Ze besloten door te lopen, maar het duurde niet lang voordat er nieuwe pelgrims bij me aan tafel kwamen zitten. Ik merk dat je eigenlijk nooit lang alleen bent. Vaak komen er in een mum van tijd "nieuwe" pelgrims bij je aan tafel zitten. Dit "groepsgevoel" vind ik magisch en bijzonder, vooral ook omdat je elke dag nieuwe mensen ontmoet.

Nadat ik mijn drinken op had, besloot ik mijn tocht (alleen) weer te vervolgen. Op een gegeven moment haalde ik Elisabetha in en ik heb de rest van de dag met haar samengelopen. Ik vind haar ontzettend grappig en we begrijpen elkaar niet altijd, wat onze gesprekken soms juist nog veel leuker maakt. Ze spreekt niet erg goed Engels, maar dat maakt niet uit. In de loop van de ochtend kwamen Elisabetha en ik aan in een kerkje, waar we vriendelijk ontvangen werden door een zuster. In de kerk werd het nummer Ave Maria afgespeeld, waardoor ik weer even aan de begrafenis van mijn Beppe (grootmoeder) moest denken. Hier werd ik toch wel een beetje emotioneel van. Bij het verlaten van de kerk kreeg ik een stempel in mijn pelgrimspaspoort en een kettinkje met een bedeltje van Maria. De zuster zei dat het bedeltje me zal beschermen tijdens mijn tocht. Ik heb de ketting omgedaan, want een beetje bescherming op de meseta, wat nog moest komen, is nooit verkeerd 😉.

De meseta is een Spaanse hoogvlakte, waar het in de zomer ontzettend warm kan worden. Hier zijn velden zover je kunt zien, wat mooie uitzichten oplevert, maar soms ook het gevoel geeft dat je compleet alleen bent. Op een gegeven moment liepen Elisabetha en ik door de meseta, waar we de komende dagen in zullen lopen. We hebben hier veel roofvogels gezien. Verder was er naast de velden en af en toe een boom niet veel te zien. Er was op de vele windmolens na, vrij weinig te zien wat deed denken aan de bewoonde wereld. Op een gegeven moment dook vanuit het niets een plaatsje op wat goed verborgen lag in een dal. 

In het plaatsje aangekomen kwamen Elisabetha en ik Medina, Andrei en later ook nog Rianne tegen. We besloten in een "oase" verderop te overnachten, wat San Bol heet. Nadat Medina voor ons gereserveerd had, heb ik eerst nog wat gegeten. Daarna ben ik wederom samen met Elisabetha doorgelopen richting San Bol. Op een gegeven moment vond ik het erg warm en er was in de buurt niets van leven te bekennen. Volgens de applicatie op mijn telefoon was het nog maar 1 kilometer lopen naar ons overnachtingsplek. Plotseling zagen we vanuit het niets één gebouw in een dal staan, waar met witte letters San Bol opgeschreven was. Het kon niet missen dan dat dit ons overnachtingsplek was, in the middle of nowhere.

Om 15.00 waren Elisabetha, Rianne en ik ter plekke. Andrei, Medina en een andere pelgrim waren er al. Nadat we door de vriendelijke Spaanse gastheer waren ingeschreven, heb ik een bed uitgezocht en gedoucht. Daarna heb ik buiten even op een bankje gerust met een 0.0 biertje en later nog even op bed geslapen. Om ongeveer 18.30 was het eten klaar. We waren in totaal met 7 pelgrims en de gastheer had een heerlijk driegangendiner voorbereid. Na het eten heeft hij nog voor ons gezongen. Hij kon erg mooi zingen vind ik en het was weer een magisch moment op deze Camino. Ik heb na het eten nog even op bed gerust. Ik ben zeer benieuwd wat de dag me morgen weer gaat brengen. Tot later!

Groeten Jildert

Foto’s

1 Reactie

  1. Ans:
    27 augustus 2022
    Hoi Jildert,
    ik volg je al een poosje. Zelf heb ik in mei als vervolg van mijn Camino weer een stuk gelopen, van Burgos naar O Cebreiro, en vind het heerlijk om het te herbeleven aan de hand van jouw verhalen. Geniet verder want Santiago komt steeds dichterbij.
    Buen Camino!