Dag 63. Éguzon-Chantôme - Saint-Germain-Beaupré. 22,9 km

Ik werd vanochtend iets voor de wekker wakker, omdat Lode via de slaapkamer naar buiten moest. Ik heb vannacht niet geweldig geslapen en dat kwam mede omdat het bed te klein was en ik hierdoor niet echt lekker kon liggen. Nadat ik mijn spullen had gepakt en Wicher en Sé een goede reis had gewenst, stond ik rond 8 uur buiten. Ik ben allereerst naar de bakker gegaan om even wat eten te kopen.

Het was op het begin van de ochtend nog lekker koel en het duurde niet lang voordat ik Lode weer tegenkwam. We zijn samen verdergelopen en kwamen rond 10 uur aan bij een ruïne van een fort, in het plaatsje Crozant. Ik wilde graag even bij het fort kijken en Lode besloot om door te lopen. Ik vond dit fort echt schitterend en heb ook erg genoten van het uitzicht op de rivier vanaf deze plek. Erg bijzonder en vooral ook om te beseffen dat hier vroeger mensen hebben geleefd.

Nadat ik het fort bezichtigd had, heb ik boven in Crozant in de schaduw een bankje gevonden, vanaf waar ik een prachtig uitzicht had op het fort. Op dit bankje heb ik even wat gegeten. Voordat ik verderging, heb ik nog even wat boodschappen gedaan in een lokaal supermarktje. Er was niet veel aanbod, maar ik ben er vriendelijk geholpen door een meneer. Hij wenste me een goede reis toe. In het begin van de middag kwam ik Lode weer tegen in een dorpje, waar hij op een bankje wat zat te eten. Opzich wel grappig, want we hadden nog niet ver gelopen. Aan de andere kant was dit ook wel logisch, want de omgeving was vandaag prachtig en soms moet je de tijd nemen om wat rustiger te lopen en hier van te genieten, wat ik vandaag volop heb gedaan 😉.

's Middags was het weer een stuk warmer en we hebben onze tocht rustig voortgezet. Lode besloot om ook naar mijn overnachtingsplek te bellen en heeft gevraagd of hij in zijn tent in de tuin kon slapen. Dit was geen probleem, dus besloten we om samen verder te lopen. Ongeveer een kilometer voordat we in het dorpje Saint-Germain-Beaupré waren, waar we zouden overnachten, was er een meertje. Lode wilde hier even gaan zwemmen. Ik had daar niet zoveel zin in, dus heb ik in de schaduw gewacht.

Rond 15.15 waren we in het dorpje Saint-Germain-Beaupré, waar ons overnachtingsplek was. We konden eerst het juiste huis niet vinden en we bleken verkeerd te staan. Nadat we het juiste huis hadden gevonden, werden we welkom geheten door onze gastvrouw Michèle en haar hond Mira. Ons onderkomen voor vannacht is een gigantisch huis. Dit huis bleek bij het kasteel dat hier in de buurt staat te horen. Ik wist dat we langs een kasteel zijn gelopen, maar deze kon ik door de bomen niet goed zien. We hebben trouwens vandaag ontzettend veel roofvogels gezien, wat een erg mooi gezicht was en ze maakten ook erg mooie geluiden.

Toen we binnen wat aan het drinken waren, arriveerde er een Spaans stel op de fiets. Ze stelden zich niet even voor en gingen direct naar hun kamer toe. Ons gastvrouw Michèle spreekt Frans, Spaans en een heel klein beetje Engels. Nadat ze me een rondleiding had gegeven en me mijn kamer had laten zien, heb ik eerst even op de kamer gerust en daarna heb ik even gedoucht. Na het douchen ben ik naar buiten gegaan en heb hier in de tuin op een lekkere ligstoel naast Lode gezeten en gerelaxed. Onze gastvrouw kwam vertellen dat we om 19.30 gingen eten, wat nog 2 uur duurde. Ik ben na een poosje naar mijn kamer gegaan en heb hier nog even op bed uitgerust.

Iets voor 19.30 ben ik naar beneden gegaan, waar we buiten in de tuin gingen eten. Hier zat ik aan tafel met mijn gastvrouw, Lode en het Spaanse stel. Omdat ik geen Frans en geen Spaans spreek, werd ik door het Spaanse stel compleet genegeerd, wat natuurlijk erg makkelijk is om te doen. Mijn gastvrouw deed haar best om wel af en toe met me te praten, maar het Spaanse stel deed net alsof ik niet bestond. Gelukkig was Lode er, die wel normaal met me sprak en af en toe dingen voor me vertaalde, zodat ik toch nog iets meekreeg van wat er gezegd werd. Ik kan het goed vinden met Lode en kan goed met hem praten over soms toch wel serieuze dingen, maar ik kan ook goed met hem lachen. Dat laatste (het lachen) was vandaag tijdens het eten ook zo, wat het voor mij een stuk gezelliger maakte 😀.

Ik wil het eigenlijk positief houden, maar ik vond deze Spaanse mensen zo ontzettend bekrompen en misschien zelfs een beetje arrogant. Ik snap niet dat je een ander persoon zo'n naar gevoel kunt geven, omdat diegene simpelweg niet jouw taal spreekt en je diegene daarom maar negeert. Ik denk dat dit enorm veel over deze mensen zegt en voor zulke mensen heb ik erg weinig respect en ik kan niet goed over zulke mensen. Elk persoon is uniek en ondanks dat we niet allemaal dezelfde taal spreken, kan iemand wel een prachtig verhaal of prachtige ervaring met je delen. Maar goed, niet iedereen is hetzelfde en dat is misschien maar goed ook. Daarnaast hebben ze misschien zelf niet eens doorgehad dat ze me negeerden, of mij het gevoel gaven dat ik genegeerd werd.

Het eten, wat wederom uit een viergangenmenu bestond, was erg lekker. Na ongeveer 2 uren aan de tafel gezeten te hebben, kon ik dan eindelijk naar mijn kamer 😉. Lode had geen zin meer om zijn tent op te zetten en vroeg aan onze gastvrouw of hij binnen mocht slapen. Dat mocht en dat kon ook prima want in mijn kamer was nog een bed vrij. Voor morgen heeft Lode een boomhut voor ons beiden gereserveerd op een camping in La Souterraine, wat ongeveer 10 kilometer lopen is. We hebben besloten om niet zover te lopen vanwege de hitte, want er wordt maar liefst 38 graden voor morgen voorspeld. Bij deze camping is een zwembad en een strandje aanwezig, waar we hopelijk lekker kunnen afkoelen. De wekker staat om 07.30 en om 8 uur staat het ontbijt klaar. Ik hoop trouwens dat iedereen een mooi weekend heeft gehad!

Groetjes Jildert