Dag 46. Flogny-la-Chapelle - Chablis. 26,9 km

Ik heb vannacht helaas ook niet zo geweldig geslapen. Er stond hier een cv ketel o.i.d. in de kamer en die sloeg om de zoveel tijd aan. Hierdoor ben ik vannacht meerdere keren wakker geworden. Ook was het heel erg warm vannacht, wat ook niet echt meehielp.

Ik zou om 8 uur de deur uitgaan om ontbijt en eten voor onderweg te halen bij de bakker. Toen ik de deur opendeed bleek het te regenen. Hier werd ik even onaangenaam door verrast. Doordat de luiken voor de ramen dicht waren had ik niet door dat het regende. Ik ben eerst terug het appartementje ingegaan en daar heb ik mezelf en mijn backpack "regenproof" gemaakt. Toen ik de deur uitging, heb ik eerst de sleutel ingeleverd bij het gemeentehuis en vervolgens ben ik naar de bakker gelopen. Hier heb ik ontbijt en meerdere broodjes voor onderweg gekocht. Na een "valse start" kon ik dan nu toch echt op weg richting Chablis.

Het weer was vandaag de hele dag erg somber en grijs. Het heeft niet perse hard geregend, maar wel de hele dag. Hierdoor was ik toen ik eindelijk in het plaatsje Chablis kwam doorweekt, maar nog steeds in een goed humeur 😀. Dit kwam onder andere omdat ik vandaag weer genoten heb van de rust en de prachtige uitzichten. De laaghangende wolken hebben ook iets magisch vind ik. Ondanks dat het dus een regenachtige dag was en ik weer veel steile stukken omhoog en omlaag ben gelopen, ging het wandelen me ook weer goed af. Sommige delen waren wel even lastig en zwaar, omdat er grote kluiten modder onder mijn schoenen bleven plakken en hierdoor kwam ik op sommige plekken glibberend en langzaam vooruit. Het had ook geen nut om de modder meteen onder mijn schoenen vandaan te halen, want 2 meter later had ik dan weer zo'n kluit onder mijn schoenen zitten.

Om iets over 11 uur, heb ik officieel de grens van 1000 kilometer gepasseerd 😀. Het bevalt me tot nu toe uitstekend en ik heb eigenlijk niks te klagen. Ik ben af en toe wel moe en heb soms wat last van mijn voeten, maar dat hoort erbij. Ondanks dat het niet altijd mooi weer is en soms zelfs wat te warm, is het goed vol te houden. Ik kom veel leuke mensen tegen onderweg, zie prachtige landschappen en omgevingen en slaap op fantastische plekken. Kortom: ik vermaak me prima en het gaat tot nu toe erg goed 😉. Er zijn natuurlijk wel momenten dat ik ergens van baal, als bijvoorbeeld weer iets gesloten is, of als ik een stuk verkeerd loop, of dat ik zeiknat ben door de regen, maar dat hoort er allemaal bij. Kortom: het is tot nu toe een geweldige ervaring en ik leer een hoop over mezelf.

Om ongeveer 15.00 was ik in Chablis. Hier ben ik naar de plaatselijke "VVV" gelopen en heb ik aangegeven dat ik een overnachtingsplek zoek. De dame achter de balie belde met een vrouw die onderdak verzorgde voor pelgrims. Dit was ongeveer 5 minuten lopen vanaf het VVV-kantoor. Op het adres aangekomen, stond niks aangegeven van een overnachtingsplek o.i.d. Op een gegeven moment hing er een oud vrouwtje uit een raam van de 2e verdieping. Ze begon wat in het Frans te schreeuwen, maar ik snapte er niks van. Ze gaf aan dat ze naar beneden kwam, dus heb ik even in de regen op deze mevrouw gewacht. Eenmaal beneden ging ze me voor en via een openstaande deur, werd ik door een gang naar een binnenplaats geleid. Hier moest ik aanbellen bij een huis, waar mijn gastvrouw blijkbaar woonde. De deur die naar de binnenplaats ging, was trouwens nat van het verf. Hier stond uiteraard geen bordje bij dat het geverfd was, dus had ik verf aan mijn handen zitten en er zit nu een beetje in mijn regenjas, wat ik er helaas niet uit krijg. Achja, er zijn ergere dingen op de wereld 😉.

Nadat ik bij het juiste huisje was aangekomen, deed een vrouw open en mocht ik binnenkomen. Deze mevrouw sprak alleen maar Frans en met behulp van Google Translate hebben we kunnen communiceren. Allereerst wilde ze mijn pelgrimspaspoort zien en zette ze er een stempel in. Vervolgens ben ik achter haar aangelopen naar het gebouw ernaast. Met een code is de deur te openen en eenmaal binnen zag het er weer prima uit. Er is een grote ruimte, met twee stapelbedden, een keukentje, een eettafel en een droogrek. Ook is er een kleine badkamer met alles erop en eraan. Deze locatie is beschikbaar gesteld door de kerk, speciaal voor pelgrims. 

Nadat de gastvrouw weg was, heb ik eerst mijn regenkleding opgehangen op het droogrek om te drogen. Daarna heb ik even lekker gedoucht. Het is heerlijk om te douchen na zo'n regenachtige dag en droge kleren aan te kunnen trekken. Na het douchen heb ik geprobeerd om een slaapplek voor morgen te regelen, maar er werd helaas niet opgenomen. Omdat ik niet zo geweldig geslapen heb de afgelopen dagen, besloot ik om eerst een uurtje te slapen. Toen ik wakker werd, zag ik dat ik gemiste oproepen had. Dit was het nummer dat ik had geprobeerd te bellen voor morgen. Toen ik terugbelde werd er in het Nederlands opgenomen. De mevrouw aan de andere kant van de telefoon gaf aan dat ze kon zien dat ik met een Nederlands nummer belde. Ook wel eens fijn om eens makkelijk te kunnen communiceren en meteen duidelijkheid te krijgen. Ik vroeg of ik kon blijven slapen morgen en dat is geen probleem. Ik kan er ook blijven eten, wat helemaal prima is. Ik ben morgen om 16.00 welkom in Accolay.

Na het telefoongesprek besloot ik om het eten op te eten wat ik nog bij me had. Ik had nog wat kant en klare noodles, waar wat heet water bij moest en een blik knakworstjes. Erg simpel, maar wel lekker. Een waar feestmaal 😉. Na het eten kwam de gastvrouw nog even vertellen dat de luiken voor de ramen dicht kunnen en dat de luiken morgenochtend dicht moeten blijven. Ik moet morgen voordat ik wegga de ramen wel even open zetten. Ze wenste me een fijne avond en een goede reis toe. Ik heb 's avonds nog even op bed muziek geluisterd en gerelaxed. Morgen is mijn eindbestemming Accolay, wat ongeveer 26 kilometer lopen is. Tot later!

Groet Jildert