Dag 29. Dinant - Givet. 33 km

Wat. Een. Dag.

Ik zal bij het begin beginnen 😉.

Vannacht heb ik niet zo heel lekker geslapen. Zo'n opblaaskussen is wel leuk en aardig, maar het ligt niet zo lekker als een echt kussen. Ik was vroeg wakker en op tijd van bed. Voordat ik naar de kerk ging, had ik mijn tas al ingepakt. Rond 07.45 ging ik naar de kerk en tot mijn verbazing was hier een mis bezig. Ik ging zo rustig en stil mogelijk achter in de kerk zitten, maar kreeg het idee dat ik stoorde. Had ik het dan toch verkeerd begrepen? Broeder Fillipe kwam na de mis naar me toe en toen ik vroeg of ik hem verkeerd begrepen had, zei hij iets in de trend van: "nee, het maakt niet uit dat je later bent". Ik volgde hem weer naar de eetzaal en net als gisteren liepen we door de prachtige binnentuin, waaronder het riviertje de Leffe stroomde. In tegenstelling tot gisteren at ik vandaag alleen. Het ontbijt was perfect geregeld. De kamer waarin ik zat was erg mooi en er hingen veel mooie schilderijen.

Na het eten kwam broeder Fillipe en hebben we nog even gepraat. Hij zette een stempel in mijn pelgrimspaspoort en ik schreef iets in het gastenboek. Ik merkte dat ik mijn ketting vergeten was op mijn kamer, hier kwam ik gelukkig op tijd achter en dus kon ik hem nog ophalen. Ik kreeg nog een armband van broeder Fillipe en hij legde er 3 knopen in en vertelde dat ik 3 wensen mocht doen. Daarna namen we afscheid. Dit was een erg bijzondere, maar vooral ook erg mooie ervaring. Dit zal iets zijn wat me denk ik altijd bij zal blijven.

Rond 08.30 ging ik weer vol goede moed op pad. Het weer was aangenaam. Het was lichtelijk bewolkt, maar niet koud. Voordat ik Dinant uitliep, kwam ik 2 Belgen tegen, een ouder stel, die in etappes naar Santiago de Compostella lopen. Ik ben ze vandaag meerdere keren tegengekomen.

Het was erg rustig onderweg, wat in schril contrast stond met de drukte van gisteren. Ook vandaag heb ik een heel eind langs de Maas gelopen. Toch was de omgeving dit keer wat anders, want ik heb ook een groot deel door bossen gelopen en een stuk langs weilanden. De route was erg slecht aangegeven vond ik. Of ik heb niet goed gekeken, maar op een gegeven moment wist ik gewoon dat ik verkeerd was gelopen. Toen ik op mijn mobiel de route raadpleegde, besloot ik ergens een pad te nemen, waardoor ik weer op de juiste weg zou komen. Ik kwam echter uit op een veld, waar net gemaaid was en waar allemaal bos omheen stond. Op mijn mobiel zag ik dat aan de andere kant van een klein beekje, dat dichtbij stroomde, een paadje lag dat me weer op de juiste weg zou brengen. Ik ben over een omheining van prikkeldraad gesprongen, toen over het beekje en toen weer over prikkeldraad geklommen. Toen ik het paadje volgde naar beneden kwam ik weer op de juiste weg uit.

Ik had besloten dat ik in Frankrijk, in het plaatsje Givet, in een hotel zou slapen. Ik probeerde te reserveren door te bellen, maar ik kon niemand te pakken krijgen. Op internet stond dat er nog kamers beschikbaar waren, dus daar ging ik dan ook van uit. Het hotel lag een eindje van het plaatsje Givet vandaan. Daar aangekomen was er niemand bij de receptie. Na 15 minuten wachten kwam er iemand en die gaf aan, dat ik er niet kon blijven slapen omdat ze te weinig schoonmakers hebben. Dus er waren wel kamers vrij maar omdat ze te weinig personeel hebben moet ik maar wat anders zoeken. Ik vond het een beetje vreemd, maar dat zal wel aan mij liggen 😉. Hij gaf me de naam van een ander hotel, waar ik letterlijk langs ben gelopen. Ik heb eerst maar even gebeld en deze bleek vol te zitten. Terwijl ik buiten aan het bellen was, kwam er een Nederlandse man naar me toe, die wat had opgevangen en me eventueel wel naar een hotel in de buurt wilde brengen met de auto. Een erg vriendelijk aanbod, maar hier heb ik geen gebruik van gemaakt. Uiteindelijk heb ik een kamer kunnen regelen in een gîte en dit was ongeveer 20 minuten lopen terug in de richting waar ik vandaan kwam.

Bij de gîte aangekomen werd ik vriendelijk ontvangen door een Fransman. Hij leidde me door de gîte met heel wat gangen heen, wat net een doolhof was. De kamer is prima in orde en erg netjes. Nadat ik gedoucht had, zou ik even wat eten halen bij de winkel, want daar moest ik zelf voor zorgen. Tot overmaat van ramp was de winkel niet tot 22.00 open zoals op internet stond, maar tot 20.00, dus was ik net te laat. Nadat ik nog even verder op internet had gekeken, kwam ik een patatzaak tegen die open moest zijn. Maar ook deze patatzaak was dicht. Zoals boer Frans misschien zou zeggen: "Ut gjit de verkeerde kant op mei de wereld". Toen gaf ik de moed op en ben ik terug naar mijn kamer gegaan. Ik had nog wat broodjes en die heb ik opgegeten. Een goede eerste kennismaking met Frankrijk op deze manier 😉.

Ik ben echt kapot. Ik heb vandaag in totaal 33 kilometer gelopen (of meer), waarvan denk ik  sowieso 8 kilometer onnodig is geweest (als het niet meer is). Ondanks alles, is mijn humeur nog erg goed en zie ik het nog helemaal zitten. Nu maar vroeg op bed, morgen is weer een nieuwe dag en zal ik mijn tocht vervolgen en is mijn eindbestemming Olloy-sur-viroin. Joejoe!

Groeten Jildert