Dag 28. Namen - Dinant. 25,6 km
Gisteren heb ik een erg relaxte rustdag gehad waarin ik niet zoveel heb gedaan. Ik ben Namen nog wel even ingeweest en heb daar op de markt rondgekeken. Ik vond Namen toch wel een mooie stad. 's Middags en 's avonds heb ik heerlijk op het balkon gezeten van mijn jeugdherberg en genoten van het lekkere weer.
Vannacht heb ik erg lekker geslapen en vanochtend weer heerlijk ontbeten. Voordat ik naar het ontbijtbuffet liep, herkende ik een andere pelgrim aan zijn schelp op zijn rugzak. Dit bleek de Duitser Louis te zien, die uit Aken komt en onderweg is naar Rome. We hebben even kort gepraat en elkaar een goede reis toegewenst. Hij ging in tegenstelling tot mij wel vroeg weg 😉. Rond 9 uur heb ik uitgecheckt bij de receptie en ging ik op weg naar Dinant, wat ongeveer 26 kilometer lopen is.
Het was vandaag echt prachtig mooi weer. Ik heb de hele dag weer in een korte broek en T-shirt gelopen. Ik heb vaak zonnebrand gesmeerd, vanwege de brandende zon en dat heeft geholpen want ik ben niet verbrand. De route liep vandaag weer de hele dag langs de Maas, maar ook dit was weer een mooie omgeving om in te lopen. De weg was de hele dag vlak, dus ik hoefde vandaag niet te klimmen en te dalen, dat was toch wel even aangenaam. Onderweg waren er erg mooie rotswanden, mooie kleine oud uitziende dorpjes en prachtige bossen te zien. Ik heb zelfs mensen gezien die zo'n rotswand aan het beklimmen waren. Ook waren er veel mensen op het water in bootjes aan het varen of aan het kanoën. Ook waren er veel fietsers en het waren vandaag vooral vrolijke mensen die ik tegenkwam. Ik heb vandaag heel vaak "Buen Camino" of "bon voyage" gehoord. Ik blijf het toch leuk vinden om herkent te worden als pelgrim en begroetingen te krijgen van compleet onbekenden. Sommige mensen maken ook een praatje en willen hun hele levensverhaal vertellen. Dat is soms leuk en soms iets minder leuk.
Onderweg kwam ik een man tegen die op een bankje lag te slapen. Dit bleek Louis te zijn, die ik in de jeugdherberg had ontmoet. Ik heb een paar kilometer samengelopen met hem en hij vertelde dat hij al een aantal keren naar Santiago de Compostella is gelopen en dat hij nu voor de 2e keer vanuit Aken naar Rome toeloopt. Daarnaast vertelde hij dat hij de ziekte van Parkinson heeft. Toch erg knap dat hij ondanks dat, gewoon doet wat hij leuk vindt, zolang dat nog kan. Op een gegeven moment hebben we afscheid genomen door elkaar een hand te geven en ben ik verder gelopen.
Onderweg ben ik ook 2 Nederlandse vrouwen op de fiets tegengekomen. Ze zijn onderweg naar Saint-Jean-Pied-de-Port, om vervolgens in een volgende etappe/periode naar Santiago de Compostella te gaan. Dit waren erg vrolijke vrouwen en ik ben ze een paar keer tegengekomen.
Ik had vandaag een slaapplek gereserveerd bij de Abdij van Leffe. Ik had gisteren met een Vlaamse meneer gebeld en ik moest voordat ik zou arriveren, een half uur van tevoren bellen om aan te kondigen dat ik er bijna was. Dit wilde ik doen, maar nu nam er een Franse man op. Deze meneer sprak alleen maar Frans en we begrepen elkaar niet. Uiteindelijk kreeg ik de Vlaamse man aan de telefoon en die zei dat ik welkom was. Ik ben naar de abdij gelopen en hier kreeg ik te horen dat ik naar een schoolgebouw vlakbij moest lopen. Blijkbaar was de communicatie niet erg goed, want ik heb een kwartier gewacht, voordat ik aan wat deuren begon te voelen of ze open waren. Opeens ging er een deur open en kwam er een broeder naar buiten. Nadat ik uitlegde dat ik een pelgrim was, mocht ik achter hem aan lopen en liet hij me het vertrek waar ik zou overnachten zien. Dit was erg netjes en modern, alleen waren er geen beddengoed en handdoeken aanwezig. Toen ik hiernaar vroeg zei de man, broeder Fillipe genaamd, dat ze dit niet hadden. Deze man had goede humor en legde me uit dat ik rond 18.15 bij de kerk werd verwacht. Ik had hem eerder die middag aan de telefoon gehad, toen we elkaar niet begrepen. Het was nu met gebarentaal en Google Translate een stuk makkelijker communiceren dan over de telefoon. Ik was rond 17.45 in het vertrek, dus kon ik me snel even opfrissen voordat ik naar de kerk liep.
Bij de kerk aangekomen, woonde ik een mis bij. Er werd in het Frans gezongen en voorgelezen. Ondanks dat ik niks verstond, was het een erg mooie ervaring. Na de mis werd ik samen met een vrouw, die ook te gast was, naar de eetkamer geleid. Daar heb ik samen met de vrouw gegeten. Het eten was erg lekker. We kregen soep vooraf en couscous met vlees en sperziebonen als hoofdgerecht. De vrouw met wie ik samen at kon goed Engels. Ze vertelde dat ze uit Argentinië komt en dat ze al een hele tijd in België woont. Ze studeert om kraamzuster te worden. We hebben een leuk gesprek gehad en over allerlei verschillende dingen gepraat.
Na het eten werd ik de abdij uitgeleid en rond 8 uur was ik weer terug op de kamer. Hier heb ik voor het eerst mijn slaapzak en opblaasbaar kussentje gebruikt. Dat vind ik toch wel even wat frisser. Morgen rond 7.50 word ik weer in de kerk verwacht voor het ontbijt. Voor morgen heb ik nog niks gepland qua overnachting. Dat vogel ik morgen wel uit 😉.
Groeten Jildert
